Akþam oluyor yine,
Karþý daðlarý duman bürüdü..
Kýþtan kalan son yapraklarý,
Rüzgar sürüdü..

Bir kýrýklýk,
Bir ince hüzün var;
Güneþin battýðý yerde;

Baktým ;
Heykel gibi bir genç doðruldu
Karþý tepede ..
Gözleri vahþi ,eli tetikte..
Ama farkettim ki yalnýz deðildi

Belli oluyordu Fadime'nin hasreti,
Bu aslan Mehmet'te..

Tutuyordu parlayan süngüsünü,
Akþam yýldýzýna dek;
Düþman arýyordu ,
Dikkat dolu gözlerle,
Bu ýssýz tepede..

' -Özledin mi? '
Diye sordum;

Dedi: '
-Komutan'ým ;
Ni'dek;
Çýkmýyor kafamdan bir an;
Elde mi hiç; özlememek...