Gittiğine kahredip şehri terk ediyorum
Benimle yaşadığın o sonsuz ihtişamı
Sattığına kahredip şehri terk ediyorum
Sevdayı defnederken sahte közleyişinden
Sessizce terk edişin sinsi izleyişinden
O karanlık ruhunla sözde özleyişinden
Attığına kahredip şehri terk ediyorum
Ardından ağlayarak ele düşerim diye
Eller bayram ederken dile düşerim diye
Tevekkülü yitirip çöle düşerim diye
Ettiğine kahredip şehri terk ediyorum
Derdime derman için dolaşırken güllerde
Gözyaşımı toplayıp kuruturum çöllerde
Sen sefanı sürerken o mahrem gönüllerde
Yattığına kahredip şehri terk ediyorum
Bir gün sende basarsın yüreğine taşları
Hicranla ortak olup akıtırsın yaşları
El âlemin göğsünde yaşadığın düşleri
Tattığına kahredip şehri terk ediyorum
Karanlığa yar olup gül gibi solduğun gün
Kâbus dolu düşlerde ziyankâr olduğun gün
Kahkahalar çığlığa dönüp yok olduğun gün
Yittiğine kahredip şehri terk ediyorum
Nefsinin arzusuyla bozulunca niyetin
Arşa çıkmıştı ahı yaptığın eziyetin
İkiyüzlü halinle olmayan meziyetin
Bittiğine kahredip şehri terk ediyorum
Muzaffer TEKBIYIK