Baktým kurulmuþ Pazar,
Kimi yazar kimi alýr satar,
Herkes kendince eder nazar,
Pazar coþtu hepsi mezar kazar..

Düþmüþler birbirinin peþine,
Bilmem kimin eli kimin cebinde,
Ne söylesen duyuramazsýn kimseye,
Ýnsan kendine Pazar kurmuþ diðeri niye..

Kurulan Pazar ne mal ne can pazarý,
Baktýkça edersin kendince nazarý,
Ýnsanlar kazmýþlar birbirinin mezarýný,
Nedense ellerinde yok kürek, kazmasý,

Birbirinin peþine düþmüþler,
Fitneden elbise biçmiþler,
Kendilerini hep kuyu kazmýþlar,
Diðerlerini diri, diri gömmek isterler..

Can, hayat mezarý olmuþ yaþanan
Ne alan memnun nede çok satan,
Batan batýyor yok ki bir kurtaran,
Kurtarma bir yana biraz daha var atan..

Fesatlýkla kurulmuþ insan pazarý,
Ýçinde yok ocaða koymuþlar kazaný
Yollara dökmüþler insanlarý ve kýzaný,
Yok etmiþler insanlýk denilen huylarýný..

Neden böyle olduk dedik mi,?
Bunlara hiç necisiniz dedik mi?
Aðzýmýza bozuk kötülük ettik mi?
Neden böyle yapýyorlar bilmem ki..

Ne diyelim Allah ýslah etsin hepsini,
Kurulan pazarlar unutan geceler ertesini,
Asýl olan duymalýyýz yürek seslerini,
Dostluklardýr asýl olan hepimizin eseri..