Bayram çocuğu gibi bir kapının önünde
Aralıktan içeri yavaşça süzüldü göz.
Kapı örtüldü birden her an gibi o günde
Avucundan kayboldu kanatlı iki çift söz.

İsterdi ki bu sefer kapılar kapanmasın
Bayram şekeri dolsun boş duran avuçları.
Soğuktan üşümesin yar narından yanmasın
Son bir defa titredi güçsüz parmak uçları.

Dediler ki; “Fırında ekmek henüz pişmedi
Şöyle biraz kurcala al eline küreği,
Girdiği gönüllerde sevgisi pekişmedi
Biraz daha köz gerek kızart pembe yüreği.”

İçindeki tek umut kayarken arasından
Parmakları yumuldu acıttı evladını.
Sandılar ki sıkıyor yüreğin yarasından
Kapıda bıraktılar çocuk düşlü kadını.

( Çocuk Düşlü Kadın başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 4/17/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.