SENDEN
SONRA
Sevinçlerin
şakağından vurulduğu bir demdeyim
Aklıma
geldin
Boynu bükük
anılarım süzüldü gözpınarlarımdan.
Güneş bir
parçasını daha fırlatırken
Gökyüzü
düğmelerini çözüyor.
Bir neşter daha
vuruyor doktor
Yolunu
kaybetmiş bulutlara.
Yüreğimin
sisli yolarında
Beraber
ağlıyorum…
Mavi bir
akşamın renklerinde yıkanıyor gözlerim
Nereye
baksam hüzün damlıyor
Nereye
baksam hayatın nabız atışında hükümsüzüm
Nereye
baksam yarım kapanıyor gözlerim.
Senden
sonra diye başlayan cümleler
Kurşun olup
saplanıyor bağrıma bağrıma
Taze bir
doğumun sancılarından
Titreyen
bedenimin soluksuzluğunda
Aşkın
soykırımına uğruyor
Tüm
kelimeler…
Soluğumu
kesiyor zaman…
Nefes almak
bile farazi bir eylemin yankılarından geçiyor
Batıyor
tenime her defasında yokluğun
Acısını boş
verdim de
Sancısı
yakıyor canımı
Acı geçip
gidiyor
Mızrak gibi
saplanmış sancı gitmiyor bir türlü
Anlıyorum
yalnızlık sancısı işte böyle zor diye…
Ah! Acının
doludizgin koştuğu memleketlerden geçtim
Hiçbir
yokluk bu denli öldürmedi ruhumu
Adım
nefesine koşarken
Aşka hemhal
bir kavganın ayakuçlarındaydım
Karanlığın
askerleri düşerdi peşime
Sensizliğe gebe
bedenimle
Kan revan
sabahlara erteli umutlar…
Senden sonraya
kurulmuş saatlerin
Ölüm çığlığı
aynalardan yansıyan
Yüreği rehin
düşmüş mahkûmun son sözleriyim
İyiyim desem
inanma
Kötüyüm desem
muamma…
Senden sonra
Es payı
bırakmadan acılarımın hıçkırıklarıyla savaşıyorum
Hatırladıkça
Hasret sıtmasına
tutuluyorum.
Söyleyemiyorum
Her köşe
başı adına aşina sokaklarda
Yabancı suretlerle
anıldığımı
Unutmadan
Artık uyuyamıyorum…
Adem Efiloğlu