Sel

Bulanık sellerin, ardından baktım,

Eridim kar gibi, çağladım aktım,

Bağrıma vurdukça sinemi yıktım,

Ahu feryat ile yandığım yeter.

 

Bir gonca idin sen, tutup deremem,

Hasta dediler de, hayra yoramam,

İzinim yok amma, gayrı duramam,

Ahu feryat ile andığım yeter.

 

İçimde yağarken, hüznün yağmuru,

Geride bıraktı, balçık çamuru,

Bozuk değil dedin, özde hamuru,

Ahu feryat ile sandığım yeter.

 

Bak işte önümde kalın bir duvar,

Yürümekle bitmez on adım bulvar,

Nem kokmuş ruhları kirlilik sıvar,

Ahu feryat ile kandığım yeter.

 

Özbekoğlu suskun, çareden yoksun,

Gölgeli ağaçlar yaprağın döksün,

Kalbimde yazılı adını söksün,

Ahu feryat ile yunduğum yeter.

 

20-21.02.2024 Konya

Durmuş Ali ÖZBEK

( Sel başlıklı yazı Dalim tarafından 21.02.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.