Ruhum Öldü Bir Kere
Yıkıldı kalp dergahım göremeyen gözünle
Umut ektiğim günler yara aldı bir kere 
Kırıldı küstü kalbim efkarlandı sözünle
Vazgeçti artık gönlüm senden yıldı bir kere

Viran edip giderken yaşar mı sanıyordun 
Sen sevdiğin kadını  böyle mi tanıyordun 
Ben sevdiğim dedikçe sen beni kınıyordun
Acı sözün içimde ukte kaldı bir kere

Bulamazsın izimi  boşuna hiç bakınma
Silip attım herşeyi arayıpta yakınma
Ben sevdayı yurt tuttum artık beni sakınma
Yüreğim siteminle taştı doldu bir kere

Yıkıldı duvarları sarsılmaz kalelerin
Ateşi alev aldı kızgın meşalelerin
Güllere figan etti yaprağı lalelerin
Dikenleri kanattı açmaz oldu bir kere

Güneş üstümüzden doğarken göz kırparak 
Gözyaşlarımı döktüm bulutlardan çırparak
Sevda yağmurlarını dağa taşa çarparak
Ayrılık sirenleri susmaz çaldı bir kere

Mızrab saza küser mi teli dokunduğunda
İçim ürperiyordu eli dokunduğunda
Bağrıma ayrılığın yeli dokunduğunda
Taşımadı bu yükü ruhum öldü bir kere
( Ruhum Öldü Bir Kere başlıklı yazı BerlinKudret tarafından 12/2/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.