Yazýlar Yüzyýlýn Yanýlgýsý ve Beyaz Türkler

Yüzyýlýn Yanýlgýsý ve Beyaz Türkler

Bu ülkede yüzyýl deðil belki iki yüz yýldýr bir yanýlgýdýr gidiyor. Bu tarihi yanýlgý ilk defa karþý mahallenin en önemli aktörlerinden biri olan Bülent Ecevit tarafýndan itiraf edilmiþti.
Ancak bu tarihi yanýlgýyý o gün itiraf eden ayný lider konjüktör deðiþince ayný yanýlgýyý þiddetle savunmuþtu. Evet, O da bir Beyaz Türk’tü. Ve iþine geldiðinde tavýr deðiþtirmekte tereddüt etmemiþti.
Doðu Ýslam aleminin lideri iken Batý’nýn peyki haline gelen Osmanlý her yönden kuþatýlmýþ, emperyalizmin emrindeki oryantalizmin oyunlarýyla darmadaðýn hale getirilmiþti.
Ayrýca içten ve dýþtan kuþatýlmýþ, halk bin bir türlü entrikalarla aptallaþtýrýlmýþ, hatta köleleþtirilmiþ, her yönden zincire vurulmuþtu.
Ülke her yönden ele geçirilmiþti. Aslýnda önce beyinler ele geçirildi, sonra ruhlar. Aslýnda önce ülkenin beyin takýmý ele geçirildi. Ve ardýndan kölelik zincirleri bir bir sarýldý. Halk her yönüyle prangaya vuruldu. Önce hürriyet, adalet, müsavat kliþelerine sýðýnýldý. Sonra Tanzimat, Meþrutiye ve Cumhuriyet afyonlarý yutturuldu. Bir yandan sahte kahramanlar üretildi, bir yandan ülke adým adým onlarýn ellerine düþürüldü. Bu sahte kahramanlar aslýnda kahramandan çok satýlýk birer ajandýlar. Batýnýn içimizdeki uþaklarýydý. Onlar tarafýndan tespit edildi, seçildi, desteklendi ve baþýmýza dikildi. Ondan sonra ülkeyi gizliden gizliye iþgalin adýmlarý atýldý. Ýþgal bu satýlýk kahramanlarca (!) tamamlandý.
Bütün bu iþlerin arka planý mükemmel bir þekilde dizayn edildi. Sabataistler, Masonlar, Lionslar ve Rotaryenler vasýtasýyla ülkenin her karýþ topraðýna sýzýldý. Bir yandan yönetim diðer yandan politika yeniden dizayn edildi. Cumhuriyet tam dýþ güçlerin istediði gibi bir düzen tesis etti. Önce tek parti, sonra çok partili düzen halký bu köle düzene itaat için her türlü vasýtayý kullandý.
Bir takým putlar ortalýða salýndý. Düþünmek, konuþmak suçtu. Özgür düþünce özgürlük adýna katledildi. Ýnançlar yasaklandý. Her alanda pozitivizmin bayraklarý sallanýyordu. Baþka hiçbir düþünceye yer yoktu. Bir yandan Ýslami düþünce yasaklanýrken, öbür yandan sol düþünce komünizm, Marksizm, Leninizm ve Maoizm’e savaþ açýldý.
Her türlü farklý düþünce suç sayýldý ve emniyet ve istihbarat örgütlerince takibe alýndý. Birçoklarý tutuklandý, hapishanelerde öldürüldü, kimi fail-i meçhullere kurban gitti. Kimi açlýða ve yoksulluða mahkûm edildi. Kiminin beynine girilerek akýl melekesiyle oynandý.
Partiler kapatýldý, dernekler kapatýldý, idamlar yapýldý, kontrgerillalarla olaylar çýkartýldý. Kitlesel katliamlar tezgâhlandý. Ýhtilaller yapýldý sürgünler, kýyýmlar art arda geldi. Yönetici elit çevresinde azýnlýk oluþturuldu. Sanat ve sanatçý denilen yarý aydýn kesimi oluþturuldu. Her zaman kayýrýlan milletin sýrtýna bir kene gibi yerleþtirildiler. Bir yandan milletin kanýný emen bu vampir kesimi kraldan çok kralcý kesildiler, her hangi bir aykýrý ses karþýsýnda kýyametler koparmaya baþladýlar.
Kendilerini ülkenin gerçek sahibi sanan bu azgýn azýnlýk ne yapacaðýný þaþýrdý milleti maskara etmeye çalýþtý. Bu da yetmezmiþ gibi millete iþkencenin bin bir türlüsünü layýk gördüler. Kendilerine Beyaz Türk denen bu kesim her zaman haklýydý, her zaman en iyi þeylere layýktý. Ne yaparsa yapsýn alkýþlanacaktý. Çünkü Onlar milletin efendisiydi.
Bir yandan köylü milletin efendisi derken beri yandan köylünün þehre çýkýþýný yasakladýlar. Köylü çocuklarýný bin bir vaatle yuvalarýndan alýp yatýlý mekteplerde dinsizleþtirdiler. Ve millet evlatlarýný dinsizleþtirmek üzere köy okullarýnda yüksek maaþlarla öðretmen yaptýlar. Böyle binlerce saf zihinleri ifsat ettiler.
Ama gün geldi millet sessizce baþkaldýrdý, bir þekilde yönetime ortak oldu. Buna tahammül edemediler. Saldýrdýlar. Ancak ellerinden bir þey gelmiyordu. Kin ve nefretlerini kustular, her fýrsatta kusmaya devam ettiler. Yaðýz hýrsýz ev sahibini bastýrýyordu.
Millete aptal dediler, gerici dediler, yobaz dediler, aþaðýlýk mahlûk gibi baktýlar. Alay ettiler, aþaðýladýlar, hakaret ettiler. Ama olmadý. Her þey tersine döndü ama onlar da çýlgýna döndüler. Ýþte þimdi son çýlgýnlýklarýný yapýyorlar. Son kozlarýný kullanýyorlar. Tehdit diyorlar, eylem yapýyorlar, her türlü yalana baþvuruyorlar. Dün olduðu gibi bu gün de þer güçlerden yardým dileniyorlar.
Ama güçleri yetmeyecek. Adým adým kalelerini kaybediyorlar. Her þeyleri ellerinden alýnýyor. Feryat ediyorlar. Saltanatlarý bitiyor, feveran ediyorlar.
Þimdi bir fýrsat kolluyor kaybettikleri kaleyi ele geçirmek için ihtimali deðerlendiriyorlar. Halký yeniden kandýrabilmek yanlarýna çekip eski zulüm düzenlerini yeniden kurabilmek için dine sarýlýyorlar dini deðerlere sahip çýkar görünüyorlar.
Olmayacak asla yapamayacaklar, halký bir daha kandýramayacaklar. Ne diyorlardý bunalar bir kez iktidara gelirse bir daha býrakmazlar. Doðrudur, býrakmazlar çünkü býrakamazlar. Halk gerçek kurtarýcýsýný buldu býrakmayacak. Deli gömleklerini bir bir çýkarmaya baþladý, çýkaracak. Halk bu fýrsatý tepmeyecek. tepemez. Çünkü kendi onuru orada hatta kendisi bizzat öz varlýðý orada. Dünyanýn dirliði orada Ýslam dünyasýnýn onuru orada, kurtuluþu oradadýr.
Bu böyle biline. Þimdi sýra bizde. Söyleyecek çok sözümüz var.

Ahmet Kemal