yoldaş
devrimci
heval
ezcümle
bütün
yaşananlar
baştan
aşağı
bir
çadır tiyatrosu
içinde
illüzyon oyunları devam ediyor
seyircinin
önünde karşılıklı çiçekler ve gülücükler
çevredeki
cazgırlar da müşteri toplamaya çalışıp
gel
vatandaş gel yapıyor
biz
de birlikte ve merak içinde izliyoruz
zafer
gülüşü patlatan genç kadını mesela
ortada
bir tuhaflık var
rezil
bir manipülasyon
bir
tür panik atmosferi
adeta
çamura bulanmış
stok
zam
spekülasyon
iç
içe
öyle
olunca da herkes sözünü yuvarlamak zorunda
köşeli
konuşmalar
argo
deyimler
galiz
küfürler
yok
ima etti
yok
hissettirmeye çalıştı
vesaire
eeeee
şeytan
azapta gerek
ben
sizin babanızım
her
şeyi ben bilirim
sen
neymişsin be abi
kıl
oldum abi
lafı
mı olur
devede
kulak
biz
zaten her acının tiryakisi olmuşuz
batsın
bu dünya
eski
ülkenin görüntüleri
aklımızdan
hiç çıkmadı
umutsuzluk
duygusu
güvensizlik
hissi tüm sathı kuşatmıştı
bir
şeylerin değişebileceğine inanç kalmamıştı
ahali
kırılgan bir ruh haline sokulmuştu
bankalar
güpe- gündüz hortumlandı
koalisyon
liderleri kendi aralarında kavga çıkardılar
bir
gürültüyle faizler bir gecede
yüzde
7 bin 500'leri gördü
siyasal
sistem bu dediler
eskiler
o
kaos dolu günler
o
yıllarda her gün ayrı bir ölüm haberi
aydınlar
bombayla havaya uçuruldu
körpe
gençlik köşe başlarında kurşunlandı
elleri
kolları bağlı bir şekilde
ücra
bir arazide öldürülmüş bulundu
üst
düzey askeri komutanların uçakları düşürüldü
devlet
adamları şaibeli bir şekilde vefat etti
polis
şefleri suikastlara kurban gitti
insan
hatırlamak dahi istemiyor
bir
daha asla dönmeyi arzulamayacağımız yıllar
birileri
sürdürülebilir bir krize oynuyor
kriz
olsun ki
birileri
orada kalıcı olabilsinler
halkının
kanları ve gözyaşları üzerine
kendilerine
iktidarda kalabilsin
kendileri
servet üretebilsin
hayır
utanmak
dememeliyiz
hata
yaptığını düşündüğünde utanır insan
insanlıktan
nasibi varsa
içinde
vicdandan eser varsa
utanır
insan
kapitalist,
komünist, faşistler
bu
toprakları kan gölüne çevirdiler
kan
döktüler
cinayetler
suikastler
…
insan
insanlıktan uzaklaşınca
hayvandan
aşağı bir mahluka dönüşüyor
hem
de şeytanı kıskandıracak kadar
kapitalizmin
mayası bunun için bozuk
modernitenin
imanı bunun için gevşek
sekülaritenin
tipi bu sebepten kayık
onlar
için onlardan başkası öteki
asla
hayat hakkı yok ötekine
kahramanları
hain
hainleri
kahraman
aman
dikkat
kim
kimdir belli değil
yok
ederek var olmuşlar
katlederek
can bulmuşlar
namussuzluk
dedelerinden miras
ahlaksızlık
genlerine işlemiş
vicdanlarını
bilmem kaç asır önce
bilmem
hangi cehennemde
bilmem
hangi menfaatleri uğruna satmışlar
kılı
kırk yaran ince hesaplar
sonuç
vermeyen nafile turlar
ilaveten
itiş, kakış, kavga dövüş, patinaj
daha
bir dizi problem
bir
nevi vücudun kendi hücrelerinin
kendisine
savaş açması gibi
bir
tür kanser hali
içyapılarındaki
iç
işleyişlerindeki
iç
dokularındaki
klikler,
gruplar, hizipler
samimiyetsiz,
yıkıcı, dışlayıcı, hasmane
bir
mücadele
iflah
olmaz muhalif güruh
her
mevzuda dezenformasyon
ah
ki ne ah..
gözleri
var görmüyorlar
kulakları
var duymuyorlar
kalpleri
var hissetmiyorlar
farklı
rüzgarlar esmede
algılar
uçuşmada
provokasyon
ise diz boyu
bir
yol feneri işlevi görüyor
mahkeme
kadıya mülk değil
iktidarlar
gelirler
giderler
hiç
tahammülleri yok
gelecek
tasavvurları
biraz
duygusuz
hatta
biraz da bencil
oysa
ki
muhtelif
renklerde papatyadan gelinciğe kadar
her
insan kusursuz bir çiçek
güneşin
daha çok ısıttığı
rengarenk
çeşit
çeşit
kaç
bahar gördü ki ömrümüz
zaten
miskale
ayarlı terazilerde
tartılamayacak
kadar ağırlıklı
kaç
bahar yaşadık ki
yazın
sıcağında
bir
pınarın soğuk suyu
kaç
vakit değdi ki
alınlarımıza
redfer