Online Üye
Online Ziyaretçi
Ekmek sulayacaktı belki ikindinin bir yeri
Kuru toprak üstünde kap kacak çanak cömlek
Tevekler sararmış, kabak çiçeginden dolma kobalası tandırda
Yorgun atlar eğilmiş boyunlarıyla dudaklarina değen kar
suyunu yudumlayıp kanarken
Eğersiz dizginsiz yeller alnina düsmüs kekilini okşayıp seven
Kimden olursa olsun düsen gölgeler kapıya çıkıp gelen yazdan
bahardan
Gidenler misafirdi
Gelenlerse heybesinde alıç, hayalinde düşünde yagmur kar buz
ve yıldız.
Güneşle doğardı her sabah, her çocukluk insanla...
Ölenlere ev sahibi hep toprak
Yalın çıplak hep toprak
Seyfi Karaca………..Subat / 23