Bir düş’ ün çetelesini tutuyorum
düştüğüm kadar aşka nazımda saklıdır niyazım ve nasıl da üşüyorum.
Üzengisi ruhun bazen martaval okuyan
martılar misali…
Ah, uçuyorum içimde uçuyorum uçurumun
dibinde
Salkım söğüt misali ruhumu çırpıyorum
Halı döver gibi
Kaknem insanlardan kalburüstü
isyanlarından insanların
Arınıp da içime kapanıyorum.
Misafir bir zümre duyguların tekmili
ve aşkla çarpan kalbim nasıl da nüktedan ve günün izini sürüyorum bahşeden
nasıl ki Tanrı bunca rahmeti gizinde soluyorum aşkın ve gizem dolu hayatın
romanını yazıyorum.
Manidar gülüşler var acılarımın peşi
sıra ıssızlığıma çöreklenen.
Ve isyankâr yaftalar kazdığım aşkın
mezarında ansızın sirayet eden.
Göğün susmayan tamburu.
Ölü bir ney’ in sesi uzaklardan
çağıran.
Gamlı notalarla arınıyor ruhum, dünün
beşiğinde tıngır mıngır sallandığım kadar yarınların peşinde soyut resimler
çiziyorum ve nasıl ki söz uçuyor yazı kalıyor, telaşla yazıp yaşıyorum.
Bir yasın durağında beklediğim umut
otobüsü.
Bir de peşinden koştuğum trenin
gizemli yolcusu.
Hengâmesi yitmiyor ömrün ve dinmiyor
hüzün bense basireti bağlanmış bir ses ile içime haykırıyorum gezegenin
çağrısını.
Nazenin rotam ve naif yüreğim.
Bozguna uğradığım kadar bozuntuya
vermediğim değil asla yalan.
Hükmedene duyduğum aşk ve çeperinde
özlemin, ihanet ettiğim sadece kendimde tininde saklıyım rahmetin.
Küçümen öyküleri yazıyorum bir bir.
Şiirlerin dalyalara tekabül ettiği.
Bir içim su ise şiir bir bir
dikiyorum söküklerini.
Haşmetli rüzgâr, girdabında yaşamın
ve maruz kaldığım soğuk, Şubat’ın sesinde saklı isyanı.
Gürleyen göğün yolcusu.
Öğün atladığım günlerin boş tepsisi.
Tepe noktası coşkunun ve ansızın
söndüğüm.
Gizli bir çekmece ise umut devasa
yalnızlığımı saklıyorum dibine ve saklanıyorum gözümden de sakınıyorum aşkı
bazen içine düştüğüm fanusun şeffaflığında ıskaladığım kadar mutluluğu
ıslıklanıyorum hüznün dibinde.
Mevsimin gözü yaşlı.
Meali yok artık hiçbir şeyin.
Mecbur kılındığımsa bana tanınan
vakti yaşamam gerektiği ve gereken ne ise uzağında olduğum kadar mutluluğun
göğsümde cereyan eden ağrısını bir şiirle gidermek adına bir aldatı iken
hayallerim nasıl da sönüyor ansızın ve kucağımda yırtık bir kitap telaşla
yaklaştığım muğlak sonun çağrısı…