İnsan hayatı özlemlerle,hasretlerle,acılarla,umutlarla  dolu,bu cadde ne kadar da güzeldi  yaz günlerinde,cıvıl cıvıl çocuklar neşe kaynağımızdı.Bazen karşılarına geçer seyrederdim onları kimi doktor olup muayene ederdi hastasını kimi öğretmen olup o taş duvara bir şeyler yazarak ders   işlerdi kimi de sabahtan akşama  kadar topun peşinden koşardı.

Küçük bir  dondurmacı  vardı  karşıki binanın altında,özellikle öğle saatlerinde tüm çocuklar  orda alırdı soluğu ancak dondurmadan ziyade onların görmek istedikleri  Nurgül ablalarıydı.

Nurgül,çocukların ilk aşkıydı hatta evlenme teklifi bile almıştı,bahçeden topladığı çiçeklerle koşarak dükkana girer girmez,filmlerdeki  gibi,aşkını ilan ediverdi sarı saçlı çocuk:
-Bunları senin için topladım.
-Ayy,çok teşekkür ederim canım,gel bi öpeyim.
-Sana bi şey diyecem.
-De bakalım,tatlım.
-Benimle evlenir misin?
-Ama ben evliyim,senin yaşlarında iki oğlum var.

Unutulmayan tek şey nedir,diye sorsalar,çocukluk aşkı derdim ve eklerdim:

"Taze zihinlerde aşk;masum,sade ve temizdir zamanla başkalaşır."
( Nurgül Abla başlıklı yazı berberce tarafından 30.01.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.