Yýllardan hangisiydi hatýrlamýyorum ama mevsimlerden bahardý. Bir bahar mevsiminde Ýstanbul’da ne iþim vardý onu da hatýrlamýyorum. Ama Ýstanbul’daydým iþte Ýstanbul’da  yaþamamama raðmen...

Kadýköy’den Ümraniye istikametine doðru yol alýyordum. O eski kýrmýzý renkli belediye otobüslerinden birinde en arkadaki koltukta oturmaktaydým.

Evet...Bir bahar  akþamýydý ve  ’Bir bahar akþamý rastladým size. Sevinçli bir telaþ içindeydiniz.’ 

Otobüs daha birinci durakta durmuþtu ki bir dilber-i rânâ, te’sir etti acayip þekilde bana. ‘’Yine bir günihal aldý bu gönlümü. Sim ten, gonca fem.’’ of anam of...Of ki offff. ‘’Bir of çeksem karþýki daðlar yýkýlýr.’’  Mübarek Yüce Rabbim tarafýnda özel olarak imal edilmiþ sanki.

‘’Gülünce gözlerinin içi gülüyor.’’  Gözümü ondan alamýyorum ve de yalvarýyorum Rabbime ’ Ne olursun Allah’ým benim yanýma otursun’. Ýlk kez bir duama bu kadar acil cevap geliyor. ’O gül endam bir ipek þala bürünsün yürüsün.’ gelip tam da yanýmdaki boþ yere oturuyor. ’Gönlüme gir, doð güneþim’ diyorum kendi kendime.

O Güzeller güzeli kýz yanýma oturduktan sonra yavaþ yavaþ gözleri süzülmeye ve baþý öne doðru eðilmeye baþlýyor Belli ki çok yorgun ’Baþýn öne eðilmesin, aldýrma gönül aldýrma ’ diyorum.

Aman ya Rabbim o ne güzel sapsarý saçlar. ’Sarý saçlarýný deli gönlüme, baðlamýþlar çözülmüyor Mihriban’ Adý Mihriban olabilir mi? Ya kirpiklere ne demeli? Gel de çaðlama ’Kirpiklerin ok ok eyle. Vur sineme öldür beni’ diye.

Baþý iyice öne eðiliyor. Gözlerini tamamen kapadý. ’Uykuda mýsýn sevgili yârim ?’ Hafif bir dirsek dokunuþu yapýyorum. Gözlerini açýyor.

-Çok uykunuz var galiba?
-Hýýýý
-Nereye gidiyorsunuz?
-Ümraniye’ye?
-Hýmmm çok güzel. Ben de oraya gidiyorum. Adýnýz ne?
-Mehtap

Diyor ve tekrar uyumaya baþlýyor. Þoföre sesleniyorum:

- Aheste çek kürekleri Mehtap uyanmasýn.

Þoför sövüyor bana galiba ama sanki ’Merak etme abi ‘’Biz Heybeli’de her gece mehtaba çýkardýk.’’ demiþ gibi geliyor.

Ah be Mehtap ‘’Benzemez kimse sana tavrýna kurban olayým. ‘’Resmen bir görüþte aþýk oldum kýza. ‘’Seviyorum iþte var mý diyeceðiniz?’’

Otobüse bindiðimizden beri öne öne doðru giden Mehtap’ýn baþý bu sefer yaya yana doðru kaymaya baþlýyor. Yani tam benim omuzuma doðru. ’Geçmesin günümüz sevdiðim yasla. O güzel baþýný göðsüme yasla’ diyorum. O da beni duyuyor adeta ve baþý artýk omuzumla göðsüm arasýnda bir noktada. Kýzcaðýz resmen göðsümde uyuyor.

Ömrü hayatýmda ilk kez bir yabancý benim göðsümde uyuyor resmen. Kýpýrdasam bir dert. Millet tacizci sanacak. Kýpýrdamasam içimdeki kýpýrdanmalara nasýl engel olacaðým onun derdi var. Öylece heykel gibi oturuyorum ya bu sefer de Emel Sayýn sanki kulaðýmýn dibinden baðýrýyor ’ Mum gibi durma öyle...’ Ýyi de ben bir yaþlý kurt ( Bazýlarý kart da diyor ) o ise daha kuzu. Bu sefer sol taraftan þeytan da karýþýyor muhabbete ’ Gönül oyunu bu. Çarpar adamý. Yaþa maþa bakmaz gönül oyunu ’ diyor.

’Bu ne sevgi ah...Bu ne ýzdýrap’ Of ülen offfff. ‘’Batsýn bu dünya’’

‘’Uzun ince bir yoldayým.’’ Gidiyorum gece gece. Derken ‘’Yaban gülüm çalý kuþum’’ uyanýyor.

-Çok afedersin amca seni bayaðý rahatsýz ettim galiba. Çok özür dilerim.

Baþýmdan aþaðý bir kova soðuk su dökülüyor adeta. Amca ha? Amca...

‘’Artýk sevmeyeceðim. Bütün kabahat benim’’ ve dahi ‘’Ölürsem kabrime gelme istemem..’’

Belediye  otobüsünde kasetçalar mý  var  yoksa  bana  mý  öyle  geliyor?  Tam  o  anda  kulaklarýmda  Zeki  Müren’in  sesi:

Mevsimlerden ilkbaharken
Gönüllere aþk dolarken
Sevenler hep eþ ararken
Neden benden kaçýverdin

Seni sordum yýldýzlara
Seni sordum yalnýzlara
Seni sordum kuþlara
Ucan kuþlara

Hani beni seviyordun
Yalnýz benle gülüyordun
Yokluðumda özlüyordun
Neden benden býkýverdin

Leylaklarla acýyordun
Mutluluklar saçýyordun
Seni sevdim biliyordun
Neden bana küsüverdin

Ýsmini hep anar oldum
Hiç dinmeyen acý duydum
Gidiþinle harap oldum
Neden benden kaçýverdin