Mustafa Miyasoðlu


Mustafa Miyasoðlu Hocamýz vefat etmiþ. Gecenin ikisinde TV haberlerinden öðrendim. Kýsa ve öz, güzel bir program hazýrlamýþlar. Ertesi gün de birkaç kez tekrarladýlar. Öðrencilerinden kimi aradýmsa ulaþamadým. Ulaþtýðým Amcaoðlu 'gidebileceðini sanmadýðýný'söyledi. Ýþten geç gelmiþti. "Gidersem seni ararým "demiþti. Abim 'meclis toplantýsý olduðunu' söyledi. "Hem zaten o beni tanýmýyordu ,"dedi "dersime girmemiþti".

Bir arkadaþ aradý ‘cenaze Cuma namazýndan sonra Fatih Camiinden kalkacak’ dedi. Ýmam Hatip Lisesi'nden Meslek dersleri Hocam Ali Nar‘ý aramýþ ulaþamamýþtým.

Sahurdan sonra yeni yatmýþtým ki telefon çaldý. Ali Nar’dý arayan. Haberi vardý. 'Kendisi de uzaktaymýþ, gidemeyecekmiþ. Dergi için yazý yazmamý istemiþti.’ Miyasoðlu hakkýnda yazabilir miyim? ’diye sordum. "Olur’tabii" dedi. ‘Tamam’ dedim 'oldu bu iþ' içimden. Zaten karalamayý sahurdan önce vefat haberini alýr almaz yapmýþtým. Bir arkadaþ aradý’"Haberin var mý?" Dedi. ‘Kim ölmüþ". ‘Var ‘dedim. ‘Biri daha var ‘ dedi. ‘Kim o? ’ dedim.’ Ali Nar ‘dedi. "Yok" dedim," sabah namazý vakti görüþmüþtük". Ali Nar beyi bir daha aradým,emin olmak için, konudan bahsettim.’"Onlar beni bir kere daha öldürdüler’ dedi. Oðlunun telefonunu sordum.’ Emre’nin yok ‘dedi. ‘Mehmet’in var’. Mehmet’i aradým. Kim olduðumu bile söylemeden 'öðrencisi olduðumu ifade ederek' þaþkýnlýkla taziye yaptým.

Ertesi gün gazetede okudum. ‘Allah, Allah’ diyerek vefat etmiþ. En çok buna sevindim. Evet, evet en çok buna sevinmiþtim. Yýllar önce bir arkadaþým bahsetmiþti. Hoca onu ben sanarak Caðaloðlu’nda gezdiriyor, kitapçýlarý tanýtýyormuþ. Sevinmiþtim bu habere de. Hoca demek ki bize de deðer veriyormuþ. Pek belli etmiyordu ama içten içe, çevresindeki insanlara özel bir deðer verdiði belli oluyordu; bu tür enstantanelerden anlaþýlýyordu.

Yýllarca gazetede köþe yazýlarý yazmýþtý. Ýlgiyle takip etmiþtik. Gazetelerdeki sýradan yazýlara benzemiyordu onunkileri. Edebiyatla dolu doluydu. Kültürel açýdan yoðundu ve tam bizim aradýðýmýz tarzdaydý. Romanlarý sýradan deðildi ,kaliteliydi, okuyucuyu sürüklüyordu. Denemeleri dolu doluydu, her açýdan hocanýn kültürel birikiminin ürünüydüler.

Çevresinde bir yazar grubu oluþturmuþtu. Bir kýsmý öðrencilerinden olan bu gruba dergisini emanet etmiþti. Her açýdan onlarý destekliyordu. Bu destek onlarýn kiþiliðini örselemeyecek þekilde oluyordu. Özgürlüklerine olabildiðince imkân tanýyordu. Ayný Üstat tavrý Nurettin Topçu, Nuri Pakdil,,Ali Nar gibi þahsiyetler de de vardý. Çevrelerinde bir yazar aydýn grubu oluþturuyor, düþüncelerinin devamýný saðlýyorlardý. Miyasoðlu Hocanýn Ýzmit Ýmam Hatip Lisesi öðrencilerinden seçtiði grubu, onlarla yakýn temasýný hep kýskanmýþýmdýr. Ama bu kýskanma haset anlamýnda olmamýþ, gýpta olarak kalmýþtýr. Ben o gruba fazlaca girmemiþtim.

O grup Hasan Olgaç, Hasan Akay, Kemal Kahraman. Galip Öztoprak, Hasan Fehmi Ulus, Ýsmail Borlak, Selami Çalýþkan gibi isimlerden oluþuyordu. Adýný hatýrlayamadýðým birkaç kiþi daha var sanýrým. Yeni Sanat’ta yazan birçok kiþiyi de buraya ilave temek gerek sanýrým.
Hocanýn asýl talebesi ise oðlu Emre olsa gerektir. Onun yazar olma macerasýný bir karþýlaþmamýzda anlatmýþtý. Bir baba hissiyatýyla da bu iþe ne kadar önem verdiðini anlamýþtým.

Þimdi düþünüyorum da Hocamýz keþke 'yeni sanat' dergisini sürdürseydi de bu yetiþtirdiði kiþiliklerle birlikte bir ekol oluverseydi; Edebiyat, Mavera çevresi gibi. Hocanýn Hisar ve Türk Edebiyatý dergilerinde yazdýðýný, dergiyi sürdürmeyerek evlatlarýný yetim býraktýðýný þimdi hatýrlýyorum.

Allah c.c.rahmet eylesin,taksiratýný afv eylesin.

Ahmet Kemal