Huzura kavuşmayı
Tercih edeli
mutluluğa
Epey zaman oldu
Azalıyor derken
etrafta suretler
Bir gün bir baktım ki
Kalmışım yek
İdrak edemedim nasıl
oldu
Bir seçimdi aslında
bu
Şimdi karşılaştığımda
geçmişimle
Ötekileştirdiğim bir
siluet
Sahiden ben miyim o?
Yıllarca birilerine
yazdım
Onlar hiç görmedi,
okumadı
Duymadı ya da
anlamadı
Çünkü ne sorguladılar
Ne de ben anlattım
hakikati
Deneyim denemelerim
Tüketti kalan takatimi
Bir zaman geldi
Daha çok kahve içtim
Biraz daha izmarit
birikti küllükte
Çok uyumadım belki
Bazen de açamadım
gözlerimi
Daha az karıştım
insanlara
İş çıkışı doğru eve
koştum
Kağıtlara küstüğüm
zamanlar dahi oldu
Yazılmışları yaktım
hatta
Az konuştum bir süre
Çok okudum
Çiçeklerle
tanıştırdım odamı
Birkaç karakalem
çıktı
Odamın duvarlarına
asmaya
Hiç seyretmediğim
kadar yağmuru izledim
Gözlerim göğe doğru
Yürümediğim kadar
yürüdüm rıhtımdan fenere
Düşlemek düşünmek
derken
Gün oldu düştüm aniden
Hemen kalktım bir solukta
Sonra başka bir zaman
geldi
Gördüm ki
Aslında ne özüm ne
sözüm değişti
Kızdım özlemlerime
Bazen de küstüm
kendime
Ne yaşadıysam kendimle
günden güne
Geçen günlerde
sevilmeyi unuttum
Kimselerin duymadığı
bir yerde
Belki de kalbimi
büyüttüm
Baktım ki yakınlaşmak
bir hançer vuruyor gövdeme
Uzaklarda kendime
Çitlerden bir dünya
ördüm
Büşra KANKURT