Online Üye
Online Ziyaretçi
Huzur evinde!
Bir huzureviydi gördüğüm bina
Balkonundan biri “gel” deyiverdi
Bakışları biraz dokundu bana
Gelmezsen orada “kal” deyiverdi
Merakım celbetti yanına vardım
Düşündüm ki belki istiyor yardım
Kim bilir başıma ne bela sardım
Elini uzattı “al” deyiverdi
“Hanımım sağ iken iyiydi halim
Miras ayağına dağıldı malım
Oğullar vefasız gelinler zalim
Bana da göründü “yol” deyiverdi
Evlatlar kandırıp soydular beni
Gelinlerim bunak saydılar beni
Sonra da buraya koydular beni
Onlar bana artık “öl” deyiverdi
Ne gelenim vardır ne de soranım
Dışım şen şakraksa içten viranım
Hasretle, hüzünle geçer her anım
Kader bana keder “dol” deyiverdi”
Mikdadi kalmadı artık sadâkat
Defterin dürülür bitince takat
Ayrılırken yalnız bakıştık, fakat
İyi ki tanıştık “Bal” deyiverdi
Şair Mikdat Bal