Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalemimsin
İçimi bir başkasına anlatmayı
Bilmiyorum
Anlatmayı denesem de
Yapamıyorum
Çabalıyorum, kelimeler uçuyor
gökyüzüne
Kuramıyorum kurallı cümleler
Kalbim ağlıyor, içim yanıyor
Sözlerimde ise ürküten bir öfke
Ses tonum kontrolümden çıkıyor
İçimi dökmek isterken sadece
Kesiyor bıçak gibi
Tamamlamak uğruna koyduğum
nokta
Anlayamıyorum
Neşemi paylaşabilirim
Tebessüm bulaştırabilirim
İçimi ne zaman açsam
Katıyorum ortalığı toza dumana
Toparlayamıyorum
Temizleyemiyorum
İçimi bir sana akıtmayı
biliyorum
Sen tanıdıksın yalınsın
Sen yaralarıma basmazsın
Sen terk etmiyorsun
Sözler verip sonra unutmuyorsun
Dudakların dökmüyor
Yüreğime dokunan ayrılık
sözleri
Sen anlıyorsun ağladığımı
Görmeden gözyaşlarımı
Senin türlü bahanelerin yok
Ertelemek için kavuşmaları
Ne vakit çalsam kapını
Oradasın
Sen, sen ihanet etmiyorsun
severken!
Öldürmüyorsun sevdiğini
Sen beni değiştirmek istemiyor
Kabul ediyorsun olduğum gibi
Arkamda değil önümdesin
Karşımda değil yanımdasın
Ve vurmuyorsun yüzüme
Asi ve deli olduğumu
Sen derin utançları karalayıp
geçiyor
Başımı eğdirmiyorsun önüme
Ben bilmiyorum, bir başkasına
Açılmayı saçılmayı
Dilimde en derin bıçak
yaralarım
Yüzümde eş zamanlı gamzeler
Anlatsam inanmıyorlar tabi
İnandırsam anlamıyorlar
Dinlemeye hevesleri var onların
Biliyorum geçeceğini!
Oysa sen kalırsın
Bilmezsin gelgeçleri
Düşsem yerdesin
Kalksam yukarıda
Onlar düşünce bırakıveriyor
tuttuğu elleri
Müsait zamanlar gerek onlara
Planlanan randevular
Listelerde kaçıncı olmak gerek
mesela?
Sen ne zaman uzatsam yüreğimi
Yakalarsın avucunla
Buradasın
Sen benim çocuk gecelerimde
yanan loş lamba
Sen benim babamın yan odada
olduğunu bildiğim uykularım
Sen benim kapılarıma vurduğum
kilit
Sen benim içimi rahatlatansın
Onulmaz yaralarımı ellerimde
dizeleyen
Merhemini satır aralarında can
yakmadan sürebilen
Kıymetlim, yol arkadaşımsın
Sen benim ”kalemimsin”
Bitme olur mu mürekkebim
Sakın ola gitme sayfalarımdan.