Her türlü ahvaliyle elimde bir hayat var
Zemheride yanıyor çöllerde üşüyorum
Mevla yardım edince dertlerim yanıma kâr
Dağları tepeleri yolları aşıyorum
Bu aciz bedenime yüküm ağır gelince
Hüzün seylaplarına yavaş yavaş dalınca
Dünyayı bir kalemde düşünmeden silince
Coşkun nehirler gibi bir anda taşıyorum
Rabbim güç verdiğinde kendime geliyorum
İmtihansız baş olmaz çok iyi biliyorum
Hüznümü kederimi göklere salıyorum
Yıkılmadım yıkılmam azmimle yaşıyorum
Ey nefsim kendine gel şu can sana emanet
Sadece dayan O’na etme kimseye minnet
Sabret ve tevekkül et gösterme sakın hiddet
Gaflete daldığımda kendime şaşıyorum
Hikmetsiz birşey olmaz bu Rahman’ın vaadi
Şer gördüğün şeylerde bilsen ne hayırlar gizli
Allah herşeye kadir vardır vakti saati
Böyle düşündüğümde Rabbime koşuyorum
Selva Durmaz Emir