Benim Bir Dünüm Vardı!

 

Benim bir dünüm vardı

Bugün onu yitirdiğim

Bugünü inşa edemediğim

Birde sönmeyen yangınlarımla bugünüm

İkisi arasında her şey kördüğüm

Çözemediğim ne varsa ben sardı

Çözülür sandım zamanla

Çıkılmaz bir kuyuymuş içine düştüğüm

Feryatlarım yükseliyor dumanla

Fiyatını biçemediğim düşlerimle üşüdüğüm

Bir battaniyeye sarılır mıyım ısınmak için

Yoksa bunlar fikrin ince gülünü tuttuğum için mi?

Oysa yeni sabahlar hep vurgundum

Haliyle biraz da durgundum

Yeni bir sabahta huzura yürürken

Taze hülyalar düşlerken

Düşleyemediğim sokaklara sapıyordum

Haliyle nereye gideceğimi de kestiremiyordum

Kestirme sokaklardan ana caddeye çıkar

Kendimi bir taksinin koltuğuna atar

İşe yetişmeye çalışırdım

İçim koşuşturmadan alev alev yanar

Bir serinliği bir köşede arardım

Telaşımda bulmak ne mümkün

Mümkünü telaffuz ederken

Çalmazdı gönülde neşeli türküm

 

Mehmet Aluç

 

 

 


( Benim Bir Dünüm Vardı... başlıklı yazı kul mehmet tarafından 29.01.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu