Düþlerini saklý tut, mavilim olmadý…

Yetimliðini g/izle içine saklandýðýn peçenin aslýnda özlemin duvaðý olduðunu unutma ve giymekten vazgeçtiðin o beyaz gelinliði varsýn sarkýt dibinden özlem duyduðun mutluluða.

Aþklar tek kiþiliktir benim dünyamda ve öznemle yolu asla kesiþmeyen özgürlüðün dik alasý iþte yazdýklarým ki yazdýðýmý filan da iddia etmiyorum týpký bir kadýn olmadýðýmý iddia ettiðim gibi…

Külüstürdür benim yalnýzlýðým ve þiirlerimi küllüðe yýðarým ben ve baþý hafiften dumanlý sevdalý Ada Vapuru kimliðimse Ýstanbul þerh düþtüðüm yandan çarklý duygular ve vecizler benim ihbarým.

Hazanýn saðdýcýyým.

Hala on sekiz yaþýndayým.

Yarým aþýrý devirmiþ olmanýn mutluluðu mu yoksa mutlak bir özgürlük mü benimki ve ben asla karanlýkta sokaða çýkmayý sevmedim bu yüzden geceyi gündüzden ihbar ediyorum ve pek de itibar ediyorum içimdeki aydýnlýða ve her yek attýðýmda düþeþ geldiðine ikna olup mars ediyorum karþýmdaki hayaleti.

Teyakkuzdayým

Temmuzum belki de ben ve televizyonda yüksek reyting alan dizinin de Temmuz adlý karakteri bense hala þehrin merkezinde cennet belliyorum gördüðüm her yeþilliði.

Saksýmda saklý benim hayatým.

Ruhumda uçuþan polenler ve kelebek ömürlü þiirlerim elbet þakýdýðým ne ki þarlayan zalime pabuç býrakmasam da illa ki eksiliyorum gün içerisinde.

Ýçerlediðim ne ki içtiðimin yanýnda?

Bardak bardak çay ve yanýnda grisin ne de olsa kalemim formunu korumak zorunda ve üzerime geçirdiðim formam bense Rýhtýmda süzülen düþler gibi denizin kokusunda büyüyor ve büyütüyorum özgürlüðe düþkünlüðümü.

Ne zaman özgür addedildim ki?

Ne çocukken ne bu yaþýmda ve uslu bir kýz olmamýn neticesidir baþýma gelenler yoksa durduk yere neden þarlar ki iblis ve karanlýðý da delen gözlerim her ne hikmetse aþkýn pusu kurduðu sisli bir günün geceye devrettiði kalan bakiyesi…

Ýyi bir hesap uzmaný olurdum ama ben bankacýlýðý seçtim ve ömrümün kýsa süreli yolculuðunda bankada sýrtýmý yasladýðým koltuk her nedense battý bana ve istifa edip de boyum nasýl da uzadý.

Bir hayalin g/izini sürdüm bir ömür.

Alakam olmasa da aldýðým eðitimle yeniden düþtüm okul yoluna ve övünçle ve aþkla öðretmen oldum yine hayatýmýn kýsa bir zaman aralýðýnda ve çiçeklendim açtým öðrencilerimin nezdinde ve iþte ben o zaman özgürlüðü tatmýþtým:

Hem öðretmenin aþký.

Hem de öðrencilerimin geniþ gönüllerinde taht kurmuþluðum ve hayalim gerçek olsa bile kýsa sürede soldu coþkum ve içime döndüm bir gecede aslýnda bir ters lale olduðumu sonradan fark ettim ve soyumdaki güllerden arýnýp sakin kendi halinde bir yýldýz olmanýn verdiði rehavetle an geldi ben bu sefer mehtaba âþýk oldum ve aþktý benim rotam çok da komik bir rota üstelik ne de olsa aþkýn telaffuzu çok farklýydý insanlarýn dimaðýnda.

S/özlendiðimse nasýl da aþikâr çünkü bendim beni özleyen ve sözlü bir çeviri iken hayat on parmak daktilo bilmediðim gibi bilgisayar kullanmayý da bir baþýma öðrendim.

Baþýma gelen piþmiþ tavuðun baþýna geldi de yýlbaþý gecesi ve yeni yýlýn ilk günü kuluçkaya yattým ve yeniden çizdim rotamý.

Gemisini terk etmeyen tek kaptan ben miydim de her dalganýn yükseldiðinse üstüme sözcüklerden can yeleði ile illa ki fýtratýmý sundum gün ve gece ve þiarým iken sevgi þair olacaðým tuttu ve o gün bu gün deniz her yükseldiðine ben de kaptan köþküme çýkýyorum ve dürbünle bakýyorum uzaklara ve git gide yanaþan buzullar belki de içimdeki Titanik’tir beni hapseden ve soðuk sulara kapýlýp da kurtuluþum yine Allah’tan ve tüm devrik cümlelerden inþa ettiðim dünyamda ne yazýk ki dünüme yer vermiyorum.

Bir kompliman ise kalemin reveransý.

Bense aþký ve sözcüklerimi bir referans olarak sunuyorum ve cýlký çýkmýþ dünyanýn pejmürde yalnýzlýðýnda ispatlýyorum da yalnýz olmadýðýmý yoksa mümkün olur muydu kalemin ç/aðrýsýna kulak verip de yüreðimi ziyaret edenler…

Bir þiirden fazladýr yazdýklarým.

Binlerce hikâyeden de fazladýr içimdeki Külkedisi ve þadýrvaný yüreðimin belki de þahlanan sözcüklerim ve iþte çýkýnýmda saklý benim hayat hikâyem.