Tenden alev çıktı, başımdan buhar,
Demlenmiş çay oldum ele verildim.
Beşinci mevsimdi ne kış, ne bahar,
Ben dün gece, arza ikram serildim.

Yaşamın ortası, ölüm öncesi,
Nereden okusan sırdır güncesi,
Ne uyak ne aruz, ne de hecesi,
Ben dün gece, tüm anlara derildim.

Ateş otuz dokuz, varınca kırka!
Tesir etmiyordu yogan ve hırka,
Kalkıp alamadım üstüme parka,
Ben dün gece, dahiyane delirdim.

Döşeğimde kurdum diz üstü bağdaş,
Ne cahilsin dedim, ne olgun çağdaş,
Yatağım Şirvan’dı, ben garip Ağdaş,
Ben dün gece, öldüm öldüm dirildim.
( Ben Dün Gece başlıklı yazı AyserÖZBAKIR tarafından 21.01.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.