Sevgi, yerleþirse gönüllere bir daha da kolay kolay çýkmaz oradan.

Kin ve husumetlerin her türlüsü barýnamaz çýkar gider aradan.

Sevgi, insaný yaþadýðý mekânlarda parmakla gösterilen bir bey efendi eder.

Sevginin ekildiði çorak arazilerde bile rengârenk güller biter.

Sevgi, dostluklarý, arkadaþlýklarý, kardeþiliði pekiþtirdikçe pekiþtirir.

Taþlaþmýþ kalplere bile insaný cennetlik eden güzellikleri yerleþtirir.

Sevgi, eline oyuncak verilmiþ çocuklar gibi yanaklarýndan en içten mutluluklarý döktürür.

Sevdalý gönül bahçelerinin dikenlerini kökünden söktürür.

Sevgi, kavurucu sýcaklarda buz misali su içilmiþ gibi hararetleri söndürür.

Rahmana giden yollarda insanýn aþk ve þevkini artýrdýkça artýrýr.

Sevgiyi kalemler yazmaktan aciz kalýr zira o yaþandýðýnda ancak ve ancak fark edilir.

Kemliklerin ve çirkinliklerin her türlüsünü insana o terk ettirir.

Sevgi, cennet kapýlarýnýn en güzel ve en manidar olanýdýr.

Sevgisiz yaþanan her gün, insaný cehenneme bir adým daha yaklaþtýrýr.

Sevgi, susamýþlarýn susamýþlýðýný, açlarýn ise açlýðýný giderir.

Ýnsan yaþadýkça insanýn saygýnlýðýný ve itibarýný artýrýr.

Sevgi, yirmibirinci yüzyýlýn þifasý olmayan dertlerin en etkili devasýdýr.

Canlý mahlûkatýn en þereflisi olan insanýn en deðerli misafiridir.

Sevgi, yaþandýkça çoðalýr ve insanlar narlarýn her türlüsünden kurtulur.

Ýnsanlýktan nasiplenmiþ olanlarý yorulmadan çarçabuk arayýp bulur.

Sevgi, insaný her þeye kadir olan Allah’a sevdirir.

Onun rýzasýný kazanmak için hayýrlý ve güzel olan her þeyi yaptýrýr.

Sevgi, geceyi süsleyen ay ve yýldýzlar günü aydýnlatan ve ýsýtan güneþtir.

Ýnsanýn yanýndan hiçbir an ayýrmak istemediði en nadide eþtir.

Sevgi, dallarýnda cývýldaþan gölgesinde insanlarýn serinlediði asýrlýk çýnar aðacýdýr.

Helal süt emmiþlerin gönüllerinde sultan, baþlarýna elmas, yakut iþlemeli taçdýr.

Sevgi, çok kolay elde edilen cennet kapýlarýndan bir kapýnýn anahtarýdýr

Okuduðunu anlayan anladýðýný yaþayanlarýn þeref namus hayâ ve arýdýr.

Sevgi, fakir fukaranýn, garip gurebanýn, kimsesiz dul ve yetimlerin en helal azýðýdýr.

Sevginin olmayýþý insanlýðýný yitirmiþlerin kabalýðýdýr.

Sevgi, büyüklere derinden saygýlý küçüklere ise sevgili olmaktýr.

Yapay olmayan rahmani muhabbetlerle gönlünü doldurmaktýr.

Sevgi, paylaþmaktýr, kucaklaþmaktýr, anne gibi þefkatli, baba gibi merhametli olmaktýr.

Dostlarýný her daim onure etmek sýkýntý ve kederlerini paylaþmaktýr.

Sevgi, zifiri karanlýklarda yuvasýna giren yuvasýndan çýkan kara karýncadan bir pay çýkarmaktýr.

Sevgi ve muhabbet üzerine yapýlan manidar güzel sohbetleri içtimai hayatta bire bir yaþamaktýr.

Sevgi, vefalýlýða, sadakete, uhuvete giden yollarý büyük bir keyifle arþýnlamaktýr.

Allah rýzasý için gelen konuklarýný, harikuledenin de fevkinde karþýlamak ve aðýrlamaktýr.

Sevgi, bu üç günlük dünyanýn fani olduðuna inanmak ve emredildiði gibi bir hayat sürmektir.

Ýsyan etmeden baþa gelen bela ve musibetleri ya sabýr diye çekmektir.

Sevgi, ne olursa olsun her daim helal çalýþmak, helal çalýþmak, helal çalýþmaktýr.

Utanýp sýkýlmadan bilmediklerini bir bilene edeb dairesi içinde danýþmaktýr.

Sevgi, sarp kayalýklý uçurumlu en yokuþlu yollarý dopdolu heybelerle aþmaktýr.

Þarýl þarýl, gümbür gümbür pýnar olup bendini yýkmadan, dostun tarlasýna akmaktýr.

Sevgi, sütunsuz duran bu asumaný temaþa ettikçe, yüce Allah’ý çok içten tefekkür etmektir.

Barýþ ve kardeþlik tarlalarýna sevgi ve muhabbet fidelerini ekip can sularýný vermektir.

27/ Aralýk/2021