Online Üye
Online Ziyaretçi
Dünden bu güne ne mi
değişti?
Bunu bilmek ve bir bir
insanların ön görülerine göre belirlemek imkânsız en azından benim açımdan dile
getirmem gerekirse…
Bunu ifa etmem
olanaksız çünkü değişen hayat ve toplum şartlarında bireysel olarak yaşadığım
özel ve ailevi sıkıntıları ifşa edecek halim yok ama söylemem gerekirse: bazı
sorunları tek başıma aşmanın zor olduğunu göz ardı edemeyeceğim bir gerçek.
Bu bağlamda ben sadece
kırık da olsa bir dala birilerine tutunmaktı elimden geldiğince sevdiğim,
saydığım, güven duyduğum insanlardan medet ummak lakin…
İster istemez canını
sıktım insanların.
Elimde olmadan
hırçınlaştım çünkü çözüm getiremediğim için yardım taleplerim de reddedildi ve
bir şekilde rencide edildim ve bu da işin içinden çıkmama ket vurdu.
Dostluğun nişanesi.
Dostluğun esintisi.
Dost yardımı iken
esirgenen ve ben açıkça dertlerimi dile getiremezken…
Bu yazımın hiçbir edebi
kaygısı yok.
Bir özür mahiyetinde de
değil çünkü özür dileyecek bir şey yaptığıma ihtimal vermiyorum ve…
Hayatın yükü ağırlaştıkça
ve insan çaresiz kaldıkça sıkıntı da ivme kazanırken…
Bir başıma çok şey
aştım çocukluğumdan bu yana ve bunları dolaylı şekilde dile getirdim yansıttık
yazdıklarımda.
Yaşım kaç olursa olsun
öğrenci kimliğimle aranızda olduğum için içtenlikle söylemeliyim ki…
Belki de olgunluğa tam
erişemedim çocuksu yanımla bazen dobra bazen gizemli bazen sitemkâr ama iyi
niyetimden kimse şüphe etmemeli etse bile yanlış.
Yanlış yapmak da olası.
Doğru bildiğimi
savunurken ve düşerken dibe elimi uzatıp da birilerini kavramak birilerinden
yardım medet ummak.
Hatalıyım.
Hatalıymışım da.
Çünkü her şeyi herkese net
şekilde açıklayamazken ve bana yöneltilen tepki/tepkisizliği de
anlamlandıramazken…
Çözmem gereken çok şey
var bir de eşlik eden baş dönmem.
Hassasiyet ve içtenlik
ve artan stres ve kaygı düzeyi ve ne yazık ki dünyanın git gide daha da
acımasız bir hale ve yere dönüştüğü gerçeğini göz ardı edemeyeceğim.
Sadece önüme baktığımı
kimse yadsıyamaz.
Önüme bakarken takılan
çelmeleri de ben ve Allah yadsıyamaz.
Dünden bu güne değişen
şeyler ve değişen insanlar ve eklenen sıkıntılar…
Edebi kaygı taşımadığımı
söylesem de her kaleme aldığımı illa ki edebiyatın ışığında yazmaya özen
gösterdiğim koca bir gerçek.
Ve ben yoluma artık
sadece edebi kaygıyla devam edeceğim.
Dostluk ve dostane
yorumlar elbet yapıcı mahiyette önem arz eden.
Az olsun dostum öz olsun
ve candan olsun…
Sonsuz saygımla…