Aþkýn kötü tarafý var diyenlere devamlý bir þeyler ödetiyor diyenlere sözüm o ki, vermekle dalda yetiþen meyvelerin aðýrlýðýyla dal kýrýlacak, ver ki aðacýn dalý kýrýlmasýn meyve vermeye devam etsin. Gelmezler kardeþim gelmezler, kendilerini deðersiz bir tartýda tartarken deðerlerinin altýn elmas olduðunu sandýklarýndan ve tartýldýklarý andan sonra deðersiz olan ne varsa taþýdýklarýný öðrenince ve bunlarý yolda çöplüðe atarak kurtulmadýklarýndan dolayý gelmezler kardeþim. 

 Bizde Aþkla Sevmek Olduktan Sonra...

   Bizde aþkla sevmek olduktan sonra özlemek bitmez kardeþim býrak bitmesin onun esintisiyle bir gün kavuþmanýn o sevmese de içimizdeki aþkýn bizi cennet bahçesine taþýdýðýný görelim inþallah. “Yenildiðini yýllar sonra fark edeceðin savaþý, þimdi zafer saysan ne fayda...” Bunu sonunda öðrenmek olayda dayanmak deðil kolayda, yürekte kalmýþ bir ýstýrabýn bir ömür çýrpýnmasýna benzer ki uðramamak için nerde geçer yolu bilen var mý bu dünyada? 

  Ýnsan bu dünyaya yüzünü dönmek için mi geldi acaba? Her þeye herkese yüzünü dönmüþ her olumsuzluðu kendinde toplamýþ ve birde insaným diyor! Uzaða gitmekle, uzaða bakmak ayný deðil ki! Birinde kaçarsýn, diðerinde bakarken, uzakta viran kalmasýn diye yeþerteceðin ovaya bakarsýn. Yüreðimizdeki güzel sözcükler santim santim, deðil avuç avuç dökülüyor umursamýyoruz! Konuþurken ruhumuzu daraltan sözleri o kadar sarf ediyoruz ki, ruhumuz sýkýldýkça geniþlemeye hasret kalýyor. 

 Yaklaþým, sende var olanýn yansýmasýyla yaklaþým sayýlýr, içinde sana ait düþünceler yoksa bir þeylerin yansýmasýný bekleme… Sendeki duygularýn çaðrýþýmlarýyla insanlara, yeni bir çaðrý ile çaðýrmadan önce, kendini insandan dýþlayarak insaný sömüren insanlarýn fikirlerini fikrinde temizle ondan sonra bir çaðrý ile kendine doðru çaðýr ki sana gelsinler, yoksa kokuþmuþ fikirlerin kokusuna kimse gelmez. Gönüldeki kýrýklar gittikten sonra geri dönüþle tamir edilemez onarýlamaz. Gitmeden önce, yani gittikten sonra sendeki boþluðu açýðý bilerek gitmeseydin buna gerek kalmazdý, lakin gittikten sonra bun fark ederek dönmek kýrýklýklarý tamir etmez sadece daha fazla batmasýna sebebiyet verir. 

   Ýnsanýn sýrtýndaki yükün artmasý, o yükü taþýmaya layýk olduðundandýr. Bazýlarý sýrtýndaki yükü yolda býrakýr, býrakýr çöplük olmuþ fikirleri taþýr, bu da o yükü taþýmaya layýk olmadýðýndandýr. Birde olaylara bu pencereden bakalým her þey anlaþýlýr olur. Üzülmeyin yolda kalan yükü taþýma layýk olan mutlaka çýkar. Doðru hedefin bir yolda( hakkýn ve birlik ve beraberliðin kardeþliðinde) olmasýný bilmeyenler, onlarca yola sapar doðruyu aradýðýný sanýr. Binlerce yanlýþý sýrtlayarak altýnda ezilir. Birbiriyle çeliþmeyecek söz ve davranýþlarý ustalýkla ele alanlar, beklentileri olanlarýn beklentisini güzelleþtirmeye yürüyenlerdir. 

Birbirleriyle çeliþki içinde çekiþmeli söz içinde olanlar, birilerinin beklentisini çalmaya çalýþanlardýr ki, bu da geliþinde bakýþýnda sözünde yön deðiþtirmiþ kiþilerdir. Beklentiyi deðiþtirmek için sen bir adým atmadýktan sonra, baþkalarýnýn karar alýcýlarýn sömürgeci güçlerin kararýný bekleyerek adým atmayý bekleyeceksen hiç adým atma yerinde dur, bu durman beklentiye zarar vermez, aksi taktirde beklenti, içine eklenmiþ eklentilerle sekteye uðratmak olur. Yani beklentinin yönü deðiþir ýstýraba yokluða çaresizliðe gider ki, sende bunda payýný alýrsýn. Hayatta yaþama kalitesi dengesini saðlayamadýktan sonra, beklentileri beklentilere cevap verecek þekilde düzenlemez isek, dýþarýdan müdahale ile düzeltmek için gelenler içinde ne yaþama umudu ne denge ne de kalite býrakýr, içini boþaltýr çeker sýrýtarak gider. 

Kabul gören sözler gönülde aþkýn kokusuyla çýkýnca söz olur, töz (cevher) olur, yoksa köz olarak çýkar yakar balyoz olur yýkar… Kötü günler için kasasýnda para biriktirince ve parasý bitince kötü günde ne iþe yarayacak anlayamadýktan sonra, sen gönlünde insan biriktir yaraný da sarar derdine de koþar seni yalnýz býrakmaz. Yanýnda insan olmadýktan sonra kötü günde kim gelir ki kapýna? Ýmkân para biriktirmek için bir amaç deðildir, insaný gönülde biriktirmek derdine koþmak yanýnda olmaktýr. Ýmkân, karþýsýndaki insaný ölçen bir terazidir bu teraziye de her insaný ölçmez, bozuk niyetli insanýn ayak basmasýna dahi izin vermez. Anlamanýn en kestirme yolu gönlünde aþk varsa anlarsýn, yoksa boþuna uðraþma bozuk gönlünü de harap edersin karþýndaki insanla birlikte...

Mehmet Aluç