Bezmi bade

Avaradan külnihan

Ne zaman şafak sökülse dipten bucaktan

Çalan çalgılara esen seher yelleriyle kül nihan

Uyandırmazsanız hatırım kalır eyy daldaki serçe kardaki söğüt

Perdeler aralansa gün doğsa her seferki tan yerinden

Işıklara boğulur suya toprağa aşk düşer

Hani alabildiğince bir fısıltı kalbimize sızıp yürüyen

Seni beni de meramı mahsusa hissedar ederek böyle

Hani maksada hasıl sevmelerin hükmü için kanıp yanmaksa

Çıkmamak üzere girdiğin gözümden gönlümden ilmuhaberlerdir

Beklemeleri inim erim uzatan tutkuyla baktıkça da ne zaman

Çaldım işte ordaki kapıyı söyledim künyeyi isimini adını yazdım

Elinde yoksul bir fenerle gece dolaşan ay gibi

Geceyle gündüz bir oldu

Seninle doğdu ve doldu aşka batıp bulanan herşey

Gayrı mahsusa meram bağlayan prangalarıyla nasıl sevmekse

Günden geride kalanlara ve ıslığımdan uzak ötelere aşk kavli kararıyla

Hem kandım

Hem yandım

Hem sevdim hem kandım inandım hem,

..sevdim yandım inandım



Seyfi Karaca.... Aralık /21

( Külnihan başlıklı yazı Yeldegirmeni tarafından 20.12.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.