Tembihliyim annemden ve benim z/arif kaderim

Islah oldum ben sevginin merdivenlerinde

Ýçimde göçen bir yemin

Göç mevsimi olmasa gerek ömrün

Akasyalarda saklý þafaðým

Þakaðýmda ince beyazdan tüyler

Artýk hangi kuþ konduysa yüreðime

Deliler gibi sevdiðim ömür ertesi

Adý olmayan adamlar

Kan kýrmýzý yaðan karýn ukdeleri

Ýçime dolan kar taneleri

Oysaki henüz erken çok erken

Eremediðim bir hidayet için

Olmaz mý sayýsýz neden.

Dökümlü etekleri aþkýn

Hurafelerle yolculuk eden aklýmýn melekeleri

Razýyým kaderime razýyým yalnýzlýðýma

Melekler kadar masum olmak

Yeter ki rýza göstersin Rabbim

Ah, iþveli Çingene kadýn

Ah, narin yüreðim köpüren aþkýn ikramý

Bir baþýma sevdiðim

Bir baþýma kaldýðým

Kaykýldýðým ömür denen hengâmenin

Gök gözlü tek kadýn annem

Elasýnda gözlerimin hep ama hep sevgi tüten

Gönül pencerem açýk ardýna kadar

Razý geldi madem kader

Ýçine saklandýðým sevgili mabedim

Meðerse gün gelip de makberim olacakmýþ benim

Ah, güzel Rabbim

Asla minnet etmediðim dünyanýn mülkü, ziyneti

Bir kuru künyem kolumda

Babamdan son hediye karnem þerefine

Matemimle örtülü gerdaným

Yüzüklerin efendisi hemcinslerim

Aþký adadýðým boþluk

Sancýlandýðým þu dik yokuþ

Bir de dik baþlý mizacým

Öpüp de savuruverdiðim hoþluk

Öyle ya, bir ben bir Mevla’m

Yeter nasýl yeter hem de

Lacivert örtüsü göðün

Soðuðu kesen her dua her hadis

Hatmettim de kitaplarý ne mi oldu?

Üç beþ diploma süsler kitaplýðýmý

Lakin ev kýzýdýr lakabým insanlarýn nezdinde

Bilemezler ben devasa bir filozofum hayatýn nazarýnda

Öykündüðüm yine kendim

Çitlembik hâletiruhiyem

Ve hala küçük kaldýðým annemin gözünde

Sönmesin de feri sevginin ve umudun

Çemkiren iblisten bana ne

Çaldýklarý mý insanlarýn bunca hayali

Hala örtüþen kaderim ve düþ dünyam

Latif bir rüzgârým hem ben

Rabbin methettiði bir kul olma özlemi ile

Dikiþ tutturamadým þu cihanda

Sökülse ne ki yüreðim?