CAN BEDENİ YORGUN
Yüreyemiyorum
Koşamıyorum
Konuşamıyorum
Gülemiyorum
Tadım tuzum yok
Hasret bağları bağladı sinemi
Yatamıyorum
Ayrılıklar uykusuna daldım
Çileli başımı belalar buldu
Ne garip ki dertler çukuru oldum
Can bedeni yorgun
Geceleri üstüme yıktılar
Güzdüzleri mezarım ettiler
Gurbet elini yorgan ettiler
Hayatımı gazete ettiler
Yaşantımı defter eylediler
Dünyamı cehenneme çevirdiler
Can bedeni yorgun
Günlerime yazılar yazdılar
Yıllarımı kalem ettiler
Kırdılar çizdiler karaladılar
Aylarımı silgi eylediler
Huzurumu sildiler
Can bedeni yorgun
Gecelerimi kömüre boyadılar
Güzdüzlerimi ayrılıklar boyasına boyadılar
Ömrüme hançer vurdular
Dünyamı sarhoş ettiler
Ayrılıklar yorgunluğuna mahkum ettiler
Yorgun musun
Üzgün müsün diye
Hiç soranım olmadı
Ben hayatımı kendimde yaşıyorum
Beni hiç yaşatmadılar
Ben kendi kendimi yaşatıyorum
Ağlıyor musun
Gülüyor musun
Gelipte hal hatırımı soranlar olmadı
Ne garip ki yalnızlıklarımla yaşıyorum
Acılar içerisinde nefes almaya çalışıyorum
Dertlerim acılarım çilelerim
Yaşımdan büyük oldular
Gayri bu ağır yükleri can bedeni taşımaz oldu
Yavaş yavaş can bedeni çöküyor
Can bedeni yorgun
Şarj gibi ömrümün pilleri bitiyor
Nefes tükenmek üzere
Hayat desen zam ızdırabında
Yaşam desen pahallı zenginlikte
Dünya desen geçim sıkıntısı içerisinde can çekişiyor
Can yorgun dünya suskun
Beden yorgun hayat susuz
Can perişan yaşam çaresiz
Beden ağır yaralı ömür ölüyor
Can bedeni yorgun
ŞAİRİ, YAZARI:HANIM REMZİYE ZAZA MAHSUN TUĞRUL
28.11.2021
(
Can Bedeni Yorgun başlıklı yazı
zaza mahsun tarafından
28.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
