Miladi takvimin ferindeyim.

Fenni acýlar cumhuriyeti göðün tapusu aþkýn ellerinde ve içinde saklý.

Darmaduman edilmiþ belki de bir muamma bazen severken duraksayan bazen öfkeden deliye dönmüþken bir anda mum gibi sönen bir vaveyla.

Hazanýn bütçesinde kayýtlý sýrlar ve hazanýn sonuna ilerlerken kýþýn bekçisi biz soðuktan titreyen yürekler hazýr olda beklemekte.

Semiren mizacý iklimin.

Küheylan söylemler.

Sarkacý kýrýk bilinmezin.

Manen dolu madden yasak ve gereksiz.

Gerilen teni evrenin bazense geren korkular belki de eften püften sebeplerle an’ý donduran bir bakýþ ve iþte nükseden karanlýðýn ilhamý verilen fetvada saklý gizem gizin de örtüsü iken elem derken sil baþtan hayat oysaki yoran ve kayýp giden zamanýn fendine yenik düþtük biz insanlar.

Çehresinde solan bir gülüþ mü tutuklusu sevginin?

Yýpranan bir yürek mi seyyahý imgelerin?

Çatýsýna çýktýðýmýz dolunay belki de dolmamýþ çilesi yýldýz kümesinin ve iþte yekten uðurluyoruz Kasýmý derken kýpýr kýpýr içimiz Aralýðý hem kapýda karþýlýyoruz hem de boykot ediyoruz eskiyen yýlýn bize sunduðu her sýkýntýyý ve düne duyduðumuz özlemle yeni yýla þimdiden atýfta bulunup dilekler diliyoruz.

Bir renk cümbüþü hayat.

Yoðun bir iksir bazen yoðun bir hasret ve yoran sözcükler yiten insanlar külüstür motoru düþlerin çoktan stop etmiþ en azýndan uzun bir zamandan beri hayal kuramadýðýmdan mý nedir mutluluðu bir türlü konduramýyorum mizacýma.

Hayallerle yetindiðim ömrün son birkaç ayý.

Yâd ettiðim mazinin hayal teknesine su dolup da ansýzýn batmýþken hayal dünyam.

Yampiri zeminlerde, engebeli yollarda belki de tepesine týrmanmak istediðim en yüksek daðýn ancak yamacýnda kaykýlmýþlýðým ile sadece gözümü dikiyorum en yükseðe ve en yüksek seste sesleniyorum içimde yitip giden çocuða.

Ölü kuþlar saklý torbamda.

Kanatlarýmsa kýrýk ve kanamalý.

Artýk kanmak bile gelmiyor içimden ve boþ gözlerle s/üzüyorum etrafýmý ve her payýma düþeni boþa alýyorum dolmayan yüreðimdeki boþluðu acýyla üzen hatýralarla dolduruyorum.

Dün demek gelmese de içimden.

Günde saklý bir güzelliðe rast gelemediðim için mi nedir hala dünde takýlý aklým.

Kurulan geniþ sofralar.

Pazar kahvaltýlarý.

Ailecek gittiðimiz dost ziyaretleri belki de yine hafta sonu matinesinde güzel bir film seyredecek olmanýn verdiði heyecanla içim kýpýr kýpýr hayal üstüne hayaller inþa ediyorum dünün mizacýnda.

Öyle ki.

Film bittikten sonra hayal dünyamda devamý geliyor filmin ve ben dünyanýn en mutlu film kahramanýyým üstelik ufacýk yaþýmda biliyor ve hissediyorum aþkýn en muhteþem muamma olduðunu.

Sevdiðim biri var ya da yok. Ne fark eder ki? Ben hayallerimde ve de hayallerime aþýðým.

Ünlü sinema oyuncularý ve yeni öðrendiðim Ýngilizcem iþe yarýyor ve sayfa sayfa mektuplar yazýyorum sayýsýz aktöre ve aylar sonra adresime ulaþan imzalý resimleri ve de üç beþ satýr not eklenmiþken altýna.

On beþimde bile deðilim ama hayallerin sonsuzluðunda yoðuruyorum yüreðimi:

Okulun en gözde ve sevilen öðrencisi olma hayalim.

Soyut bir resimde yer aldýðým ve okulumu ve de sýnýf arkadaþlarýmý inanýlmaz sevip bir o kadar da sevildiðime inandýðým hatta ve hatta emin olduðum.

Günlerim, aylarým ve de yýllarým dolu dolu geçiyor.

Aklýmdan bile geçmiyor her hangi birinin bana ihanet edeceði.

Sevginin fermanýný yazan silik bir piyonum oysa hatta fildiþi tuþlarýnda duvar piyanomun defalarca ayný parçayý çalýp sonunda parmaklarým ezberlerken notalarý belki de ünlü bir piyanist olma hayalini kuruyorum.

Derken lisedeki koro günlüðüm.

Müziði seviyorum ve þarký söylemeyi de: en çok da grubun ayrýlmaz bir parçasý olmayý seviyorum ve olduðuma da inanýyorum.

Öyle ki bir ömür asla ayrýlmayacaðýma nasýl da eminim sýnýf arkadaþlarýmdan ve yýllar hýzla geçiyor derken lise sonda takýndýðým o inanýlmaz tavýr elbet hem baþýmda kavak yelleri esiyor hem de iyi bir avukat olmanýn hayali ile çalýþýyorum üniversite sýnavýna gerçi arada kaytarmýyor da deðilim hani ve iyi kötü gelip çatýyor sýnav günü ve hayatýmýn ilk hatasýný yapýyorum yaptýðým kötü bir seçimle asla ait olmadýðým bir mesleði gelip yerleþtiriyorum hayatýmýn merkezine ve de sýnav tercih formuna.

Olan bir þeyler var ve ilerleyen zaman.

Sýnýfta nerede ise herkes bir yere yerleþiyoruz ve iþte dananýn kuyruðu o gün kopuyor.

Ayrýlmayacaðýmý düþündüðüm nerede ise herkesten kopuyorum belki de kopmaya mecbur býrakýlýyorum.

En yakýn arkadaþlarým nasýl da uzaða savruluyor belki de savunma mekanizmasý hayat denen çarkýn ve anlýyorum ki; saðlam arkadaþlýklar inþa ettiðimize inandýðým nerede ise herkes çýkarý doðrultusunda sürdürmüþ benimle arkadaþlýðýný.

Kopmadýðým bir ya da iki kiþi ve onlarla olan sallantýlý birlikteliðimizde söz dönüp dolaþýp bana geliyor ve koca sýnýfýn bana oynadýðý bir oyuna.

Üzerinden yirmi yýldan fazla bir zaman geçmiþ ve ben yeni yeni anlýyorum sýnýf arkadaþlarým adýna çok da önem arz etmediðimi.

Hayal dünyamda mutluluk iken inþa ettiðime inandýðým üstelik hayatýn da merkezine yerleþik bir gerçek bildiðim…

Ve film kopuyor.

Daha doðrusu filmin sonu hiç beklemediðim bir sonuçla beni hüsrana uðratýyor.

Sevginin dilemmasý.

Sevecen olmamýn getirdiði aðýr yük.

Daha da beteri kýrýlganlýðým ve hassas noktam insanlar için bir eðlenceye dönmüþken.

Kasým, kasým kasým kasýlýrken hazanýn da hükmü doldu iþte ve ilk defa bu yýlbaþý bu kadar sessiz kalacak evimiz.

Gidenler var.

Gidip de ara ara geri dönen.

Gidenler var ve de üstelik asla var olmamýþ.

Gidecekler de var.

Muhtemel olan her þeyin rüþtünü ispatladýðý.

Hayal teknem öylesine derine battý ki ve asla da yüzeye çýkmasý mümkün deðil yeter k ben yeniden eski ben olayým.

Eskiyen her þey ve çoðu hayalim de ýskartaya çýkmýþken…

Yine de belli mi olur hani?