Yazar aldığım her nefesi 
Sis duman içinde kalan ömrümü 
Ne çabuk soldun böyle 
Nerede yazın baharın 
Yaprak dökmüş içten dıştan 
Sonbahar gibi hep hüzünlüsün 

Başın düşmüş iki avucun ortasına 
Direseklerin çökmüş oturduğun 
Tahtatan ahşap pencerenin kenarına 
Dalgın dalgın bakıyorsun 
Rüzgarla arkadaş olmuş boş kalmış sokağa 
Gelmez oldu der gibisin eski dostlar 

Hücrelerin üşüyor bedende damarda 
Yayılıyor benliğinin her yanına 
Mavisi kayıp bir deniz gibi 
Geri renkli dalgaları vuruyor sahiline 
Üşüyor ayak parmakları bastığın hiç kurumayan 
Islak ince kumlu uzun kumsalında 

Bozarmış çöl rengi bir manzara 
Dört yana bakan gözlerin perdesinde 
Dolaştırır sanki karanlık tünelerde dehlizlerde 
Bir yarım ay var gökte gelen akşamın ardında 
Kızıla boyanmış boyası düşmüş yeryüzüne 
Zemheri kışa benziyor zamansız dır insan mevsimi 

Suskunluk vuruyor dıştan odamın duvarlarına 
İnce perdeymiş misali sızıyor ortasında 
Kenarında his ettiriyor ruhun bedende 
Firar edercesine çarpıyor kıyısına köşesine 
Saatleri sayar gibi volta atar adımların 
Sesi geliyor derinlerlerden kulağıma
( Yazarım Aldığım Her Nefesi başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 27.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.