Yazar aldığım her nefesi
Sis duman içinde kalan ömrümü
Ne çabuk soldun böyle
Nerede yazın baharın
Yaprak dökmüş içten dıştan
Sonbahar gibi hep hüzünlüsün
Başın düşmüş iki avucun ortasına
Direseklerin çökmüş oturduğun
Tahtatan ahşap pencerenin kenarına
Dalgın dalgın bakıyorsun
Rüzgarla arkadaş olmuş boş kalmış sokağa
Gelmez oldu der gibisin eski dostlar
Hücrelerin üşüyor bedende damarda
Yayılıyor benliğinin her yanına
Mavisi kayıp bir deniz gibi
Geri renkli dalgaları vuruyor sahiline
Üşüyor ayak parmakları bastığın hiç kurumayan
Islak ince kumlu uzun kumsalında
Bozarmış çöl rengi bir manzara
Dört yana bakan gözlerin perdesinde
Dolaştırır sanki karanlık tünelerde dehlizlerde
Bir yarım ay var gökte gelen akşamın ardında
Kızıla boyanmış boyası düşmüş yeryüzüne
Zemheri kışa benziyor zamansız dır insan mevsimi
Suskunluk vuruyor dıştan odamın duvarlarına
İnce perdeymiş misali sızıyor ortasında
Kenarında his ettiriyor ruhun bedende
Firar edercesine çarpıyor kıyısına köşesine
Saatleri sayar gibi volta atar adımların
Sesi geliyor derinlerlerden kulağıma
(
Yazarım Aldığım Her Nefesi başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
27.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.