Ahh iç sesim, marazım; yularımı çeken ip
Ruhun eyeri beden, yıllar geçer bükülür
Aklar dolar telime, derinleşir ruhta dip
Bazen isyana döner, dilden küfür dökülür
Ağlar sessiz avazla, ben yanında gülerim
Kimseler bilmez amma, gözüm yaşın silerim
Harlandıkça marazım, iyi haller dilerim
Yaması dilde olan, kelam ruhtan sökülür
Sen dersin ben söylerim, beraberce derleriz
Biz ki iyi dostlarız, ataşlarda terleriz
Ayrı sesler çıksa da, cengâverce erleriz
Düşsel görecemizde, madalyalar takılır
Alır başın gider ses, sessizlik gözde kalır
Göz bakışın devirir, ateşi közde kalır
Sükunet deryasından, çıkan laf sözde kalır
Sözün özü bir olmaz, anlam onda yakılır
Sırası bende sözün, sen sus ben konuşayım
Sırrım sabrımda kerem, aşk ile tanışayım
Senden gelen çığlığı, zahirimde aşayım
Aşkın sular sel olur, sevdalarım yıkılır
Hem kal içimde benim, hem dışında kalayım
Mavi göklerde bulut, devri alem olayım
Serseri sevdaların, cümbüşünde halayım
Dışındaysam içimin, tüydür beden, çekilir
Ahh iç sesim, marazım; yüreğimin yakısı
Şizofren sevdaların, ruhumdaki yankısı
Sesime ritim veren, senfonimin şarkısı
Ahh iç sesim, yarenim; sensiz içim sıkılır
Sürgün yeri ahvalim; gözden ayrı bakılır