Gülümsetmeyi Satýrlar Arasýna Sýðdýramazken, Saklýyorum Sözlerin Arasýna…

Deðirmende un kepeðinden ayrýlýrken, ben duygularýmla hislerimle günümü yazarken harmanlýyorum yani karýþtýrýyorum yanýmda çayýmý içerken, az hüzün az gözyaþý çokça umut açan gülün kokusu rengini… Sevmeleri tek baþýma oynuyorum etrafýmda kimseler olmasa da sizler varsýnýz gönlümde. Açýyorum kapýlarý olacaklara esen rüzgârýn hafif okþamalarýyla, gülümsetmeyi satýrlar arasýna sýðdýramazken, saklýyorum sözlerin arasýna bulasýnýz diyerekten, huzurun bakan o mavi gözlerindeki ýþýltýyý yakalamak ve bende az gülümsemek için.

Kifayetsiz olsa da dilimdeki aþk dolu sözler karþýmdakine söylerken sanki yazarken bu kifayetsizlik yok oluyor, ah herkese sevdiðimi söylesem haykýrsam da ya söylerken içinde anlamsýzlýðý barýndýrýyorum ve anlatamýyorum anlatsam da gülümsemeleri ortaya çýkaramýyorum! Hayat gerçekten böyle mi? Varmak istediðinde hep uzak kalmak mý? Senden uzakta kalmasýný istediðin hep yanýnda olmasý mý? Bulunduðum yer aþkla bir çift söz ve elimdeki gülün kokusuyla kovulma merkezi mi anlayamadým! Ya hayatýn orasýný burasýný þurasýný her neyse çok mu kurcaladýðým için midir anlayamadým!

Ah boðuk çýkan sesim.

Anlaþýlmaz sözlerimle gülmeyiþim.

Belki ötelerdedir biliyorum güleceðim.

Güldürten Rabbimdir.

Öyle ise anlaþýlmayan her þey anlaþýlýr oluyor.

Çekme derin sancýlarýný içine býrak dýþarýya umutla

Rabbimin Rahmetinde rahmet deryasýnýn sonsuz yaþamýyla sonsuzluðun ne olduðunu idrak etmekten acizken sal coþkularý gönlünde damarlarýna her bir hücrene gülmek uzakta hiç deðil her an kapýsý açýlacak ve sonsuzluðun içinde gülümseyeceksin hiç solmadan Allahu Ekber!

Býrak sefil kalmýþ gibi dolaþmalarý bakýþlarý, Rabbimde sonsuz nimetler varken neden açlýkla kendimi yoruyorum, doyumsuz tatlarýn þöleni varken Rabbimde bir tek o veriyorken bunca olumsuz düþüncelere dalmakta nedir? Çekil baþýmda olumsuz duygularým nefsimle olma arkadaþ, onda umutsuzluðun sancýlarý var ne kadar umut aþýlasan da sýrtýndan býçaklamayý þiar edinmiþ, terk et…

Boþa düþmekte nedir? Rabbimin açtýrdýðý güllerle aþklarla doldurmuþ bir yatak bir pamuk tarlasý deryasý gibi iken yaralansam da iyileþtiren Rabbim… Boþluklarý doldur hoþlukla boþ kalmasýn boþluk oluþmasýn hiçbir uçurumda, ya da fikrindeki düþüncelerimdeki boþluklarý aþkla hoþlukla doldur ey kul mehmet, düþersen az yaralanýrsýn ve þifasýn veren de Rabbim, yýk olumsuz öðeleri… Dokunanken Rabbim iken her þeye, Rahmetinden damla damla rahmetini al þýrýnga ile þýrýnga et hücrelerine… Eksilen her þey tam oldu bak, karanlýk gölgeler yok oldu vesselam, selamlarýmla.

Mehmet Aluç