Teslim ol düşlerine ve tebliğ et
mazini derken aksıran iç sesini kucakla ve genzinde saklı hıçkırığı düğümle ve
bil sıradanlığın nüansında saklı o gönül çeperinde mevsimin, sev kendini
doyasıya ve aşka düştüğünün ertesi başını yasla sevgiye bil ki bulunmaz Hint
kumaşıdır yalnızlığınla sessizce seviştiğin.
Öp alnından nefesinin.
Öldürdüğün mademki nefsin
Tapınan kimse zulme
Tersleyen kimse senin sevdalı
yüreğini
Tepinen hangi gürültü ise rahmine
düştüğün
Evrende
Saklı bir mucizesin sen, sevgili
kendim.
Kıyama durduğun her gecedir
Kundaklanmış varlığının dileğinde
saklı
O tek hece:
Hicvi mi aşkın?
Ne muteber bir duygudur Rabbinin sana
sunduğu…
Sevgili kendim…
Sevgili yalnızlığım…
Aşkı doğradım hece hece
Donanımlıyım ben sevgiyle
Hıçkıran her sözcük
Ve güzel Rabbim
Ah, aralıksız beni bağrına basan.
Sedası varlığın
Seması İlahi Aşkın
Paldır küldür sevdin madem
Tıknaz gölgelere paye verme asla
Aşina olduğun elbet aşkın kıblesi
Kabrine daha vakit var, sevgili
kendim.
Kaderin isindesin
Kederin de izinde
Kamburu değilsin sen evrenin
Mademki Rabbinle yad ettiğin
Mazinin küfünde bile doğarsın sen
Seni doğuran annene dua et yeter ki:
Ne ki bir kere doğduğun?
Gün batımı değil mi yeniden can
bulduğun?
Canından can gitse de sevgili kendim
Can bulduğundur her şafak
Ne geçer eline mademki tetiğinde
basılı elin sevginin
Şakağına yağan kar ne ki söyle?
Tecelli eden aşkın ve hasretin
yanında
Yan çizen hangi sefil münafıksa…
Ah, sevgili kendim…
Sevginin makberi ya da mahşeri bunca
zulümle canın
Yanarken usulca
Ne ki kaybolsan günün birinde?
Kaybettiklerinin yanında ne ki söyle
ne?
Kindar gölgelerden uzak kaldığın
Yalnızlığına kimse mil çeken
Kimse yalnızlığını hor gören?
Sorular, sevgili kendim elbet
cevapsız
Kardığın hayat nasıl da sessiz
sedasız
Bir kavşaksa dönendiğin o cennet
İçerlediğin her gece yaltaklanan
zebani
İçtiğinse sevgi ve rahmet diri
Teninde göğün
Tininde hasretin
Elbet titrindir içinde sakladığın
cennet.
Cinnet gecelerinde sökün eden kimse
minnet
Etmediğin ve merhamet
Beslediğin hangi mazlumsa nasıl ki
teslimiyet
Yüklü varlığınla yakınsın Rabbine
Aşkın kürediği her hece yağarken
rahmet
Misali içindeki hicret
İçeren her anda saklı mevcudiyetin
Melankoli bir ömrün son demi
Sabır bellediğin gün ve gece
Yeter ki sıkı sıkı tut inancını,
sevgili kendim
Bahşedilense ömür
Başat bildiğin kader
Ve teslimiyetin heder
Yüklü bir zaaf olsa da yalnızlığınla
doğduğun birer birer
İkiletmeden yaşa ve umudunu saklı
tut, sevgili kendim.
Bir aşksa hayat
Debelendiğin her boyut
Unutma saklısın en yüksekte
Adına bulut ve umut denen evrenin her
hücresinde
Büyüdüğün kadar büyüttüğün rahmet
Varsın ıskala mutluluğu dünya denen
düzenekte
Yeter ki aziz ol iki cihanda, sevgili
kendim
Sensin sevgilerin en yücesine namzet
ve hasret
Haset eden hangi gölgeyse
Ne mutlu sana ki yakındır kavuşacağın
hidayet…