Online Üye
Online Ziyaretçi
Çoktandır üstüme dökülmüş
Ölü toprağı/
Adım ne kimlerdenim
Kime karıştı bu ruhsalım
Söz ucuyla ilerlerken
Ve güzel yerlere
Nasipliyken
Duvara çarptı
Kalp odacıklarım
Seven yanlarım
Dürtülerim…
O türkü!
Ciğer yarasıydı
Yol ekseniydi
Saçlarıma düşen
Akların mecaliydi
Yara bulaştırdım
Yar soluklarına
Hiç açmamış güllerin nidasında
Solgun karanfiller kırmızıya hasretken
Sesimde sigara söndürdüm/
Tiz yanlarından dala düştü
Demeler…
Şimdi;
Bir sazın iç tellerinde
Yürek dolusu sevdayım
Küsmüş bakır tellere
Tezene yarım kalan
Yanım…
Volümsüz sirayetlere
Adayım kendi iklimimden