Anýlar meyhanesi bu gece de kalabalýk,
Bütün masalar dolu ve karanlýk.
Bir adým atýnca içeri, çýkamazsýn,
O büyülü keman sesinden kaçamazsýn.

Bir girdâb gibi çeker içine içine,
Bedenini ve ruhunu kaplar sessizce.
Bir daha yaþanmayacaðýnýn bilinci kavurur insaný,
Bir anlýk mutluluk ise beynin bir yalaný.

Masa masa dolaþýp yâd etmek geçmiþi,
Koyu muhabbetle tokuþturmak kadehleri.
Her masaya veda ediþindeki hüzün,
Hep daha eskilerde kalýr gözün.

Ve meyhanenin kapanýþ saati çatar gelir,
Anýlarla vedalaþmaktan baþka elden ne gelir.
Son kez þerefine kaldýrýp çýkýp gidersin,
Yarýn mehtap süzülürken yine düþersin.

23 Mayýs 2019