‘’… bir tarafım, böceklerinden yıldızlarına kadar kainatın kalabalığını ve dünyanın dört bucağında kaynaşan insanları burnumun dibinde hissediyor, onlarla beraberim, onların içinde; bir tarafım ise yapayalnız, öylesine yalnız ki bunu, bu hissi ömrümde ilk defa duyuyorum; kederden boğuluyorum bazen, bir tarafım boğuluyor, bir tarafım ama boğuluyor, bunu, bu yalnızlık duygusunu, bu kahrolası kederi yenmem lazım…’’(Nazım Hikmet)

 

 

Pelüş yüreğim.

Mevsimin esintisi hicap ettiğim:

Ah, bu yalnızlık hisse

Derbeder göğün nakkaşının izini sürüyorum

Ve ben bir posta güverciniyim.

 

Aşkın asası içimde devinen.

Alaşağı edildiğim ömrün pandispanyası adeta yazdıklarım

Krema tadında acım

Şeker kıvamında içimdeki aşkın

Şadırvandaki özlemi

Otağı kurduğum göğün cenneti

Mavi gözlü dilber

Bazense fiyasko çöken gecenin tesellisi

Temenni ettiğim aşkın devranı sardığı

Bekası bir umut

Bakaya kalansa, her unut,

Dediğinde Rabbim

Göğsüme saplanan acı

Yalnızlığın uzun duvarları

Bazen öğün atladığım ömrün

Bazen güvendiğim her kim ise

Siması yabancı olmayan bir rüzgâr:

Ah, bayım, ben bir posta güverciniyim.

 

Gövdemde hazan

Yüreğimse saklı heyecan

Ruhumda delişmen rüzgârın

Esip gürlediği kadar

Aşkın hükmettiği ömür

Belki de dibi su alan sandalda asılı kaldığım

Bir kancadan yana tüm derdim:

Astım işte kendimi

Aşikârdı edinemediğim teselli

Mademki şiir idi

Az sonranın tecellisi.

 

Matemin yüreğindeyim

Rüyaların bulutunda aşka düşmüş bir başağım ben

Balyalarca yazı

Devranda saklı o güdü

Hala kabul görmenin umudu

Satırlarım sessiz

Sevdam meymenetsizmişçesine

Çarptığım o duvar

Kırılmadık nerem kaldı ki ezelden?

Uyuşuk bir firar

Ölüm ile cilveleşen bunca gizem

Yazmakla geçer sandım üstelik acımdan

Ölmesem de

Açtığım o devasa pencere

Yüreğimin g/izidir

Sakladığım binlerce cümle

Azıcık sevseydiniz bayım keşke

Miadı dolansa aşkın şiarı

Yetim yüreğimin de tezahüratı

Kimse tribünlere oynayan

Delişmen sevdam ve ben, bayım

Bilemediniz asla

Bilindik olsa da bu aşk ve sitem,

Ah, bayım ben bir posta güverciniyim

Bir şiir ne ki bu aşkın

Dikilitaşı emanet babamdan bu yas ve sevgi

Tahayyül dahi edemediğim önceden…

 


( Bayım Ben Bir Posta Güverciniyim başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 12.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.