EY  YALAN DÜNYA


Mutluluğu çok görüp, dirhemle verdin bize

Sonra onuda aldın, yeter ey yalan dünya

Hayalî kurdururken, işimiz kaldı gize

Kalbi hüsrana saldın, yeter ey yalan dünya


Dört duvar arasına, sıkıştırdın bu canı

Kör bıçakla kesilse, bir damla akmaz kanı

Sızım sızım sızlıyor, dokundukça her yanı

Bende sınıfta kaldın, yeter ey yalan dünya


Yapayalnız bırakıp, yoldaş ettin kendine

Ne güzel de çevirdin, beni kendi bendine

Sabır testisi taştı, gücüm yetmez fendine

Kalan ömrümü çaldın, yeter ey yalan dünya


Nerde bir garip görsen, hep uğraşır durursun

Kurşunu sektirmeden, yüreğinden vurursun

Elbet sende gün gelir, yaprak gibi kurursun

Sade zengine maldın, yeter ey yalan dünya


Hiç değerin kalmadı, yaşadıkça gözümde

Hala yanar kıvılcım, şu sönmeyen közümde

Feryadı figan ile, intizarsın sözümde

Zerre kadar ufaldın, yeter ey yalan dünya


Nesrin Önem

Çanakkale

( Ey Yalan Dünya başlıklı yazı sahrayeli tarafından 26.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.