Nurhayat  Ablamý  biliyorsunuz  artýk  deðil  mi? 2013- 2014  Yýllarý  arasýndan  bir  komþum...

9. Aðustos  2013... Bir  dini  bayram  ama  hangisi  hatýrlamýyorum...

*******************************

Bayram namazýna gitmek üzere evden çýkmak üzereydim ki kapým çalýndý. Kendi kendime sormadým tabii ki ’ Bu saatte gelen de kim ola ki acep?’ Diye. Kim olabilirdi ki Nurhayat Ablamdan baþka...
-Hayýrlý sabahlar Nurhayat Abla.
-Sami kýrdýrma kafaný..Abla yok?
-Öldün mü yoksa..Aman Allah’ým bu ne büyük mutluluk.
-Samiiiii
-Buyur Nurhayat Haným... Yahu dur..Bu gün bayram. Ver o mübarek ellerini öpeyim bir.

Hiç el öptürür mü cadaloz? Tokalaþtýk tabii ki.

-Sen nereye böyle sabah sabah bakayým?
-Ya bu gün bayram ya...Camiye gidiyorum.
-Sami sen deðilmisin a benim andavallý komþum? Hangi Sami’ye gidiyorsun?
-Sami’ye deðil Nurhayat Haným...Cami’ye gidiyorum. Ya sahi sen niçin gelmiþtin?
-Hah iþte ben de onun için gelmiþtim. Sen namazýnda niyanýzýnda bir adamsýn. Benim için de dua et diyecektim.
-Ah caným benimm...Her namazýmda dua ediyorum zaten senin için. ’ Rabbim biraz gençlik ve güzellik ihsan etsin sana ’ Diye.
-Samiiii...Bak döverim sabah sabah. Sen benim için þu kaynanama bir koca nasip etsin diye dua edeceksin Allah’a tamam mý?

Aman Allah’ým..Nurhayat Ablamýn bir kaynanasý mý var? Olacak þey deðil. Nurhayat ablam 70 lik olduðuna göre ( Yetmiþlik derken Yeni Raký anlamýnda deðil..Yaþ olarak ) Kaynanasý en az doksandokuzluk olmalý.( Tesbih deðil tabii ki ) Bu güne kadar bir kaynanasý olduðunu bilmiyordum doðrusu.

-Kaynanan mý? Hayatta mý kaynanan?
-Maalesef.

Eyvah eyvah...Neden mi eyvah eyvah? Bu Nurhayat Abla’nýn en büyük dertlerinden biri de beni evlendirmektir. Nerede bir müstamel mamulat bulsa hemen bana yamamaya kalkar...Þimdi ister misin 90lýk kaynansýný da benimle baþ göz etmeye kalksýn? Hazýr akýna gelmemiþken acilen camiye kaçmak ve alný secdeden kaldýrmadan dua etmek gerekiyor Allah’a, hatuna bir kýsmet nasip eylesin diye. Yoksa kabak benim baþýmda patlayacak.

Artýk koþar adým deðil uçar adým gittim camiye. Ýmama uydum namazý kýldým. Sonra baþladýk duaya ama ben paso ’ Allah’ým Nurhayat Ablamýn kaynanasýna bir koca nasip eyle’ Diye dua ediyorum. Ne ev ne araba, kendim için bir þey istemiyorum.

Namaz, cemaatle bayramlaþma filan derken artýk öðlene doðru komþu ziyaretlerine baþladým. Tabii ki önce Nurhayat Ablamýn kapýsýný çaldým. Kapýyý Abdürrezzak Eniþte açtý. Burnunun üzerine indirdiði gözlüklerinin ardýndan baktý önce. Sonra içeri seslendi:
-Nurhayattt..Hayatým dilenci gelmiþ...Masanýn üzerinde bozuk paralar var. Bir de þekeri , kolonyayý getir..Sevaptýr.
-Abi ben dilenci deðilim.
-Nurhayatttt..Ramazan davulcusuymuþ...Oradan bir beþ lira getir. Þekerle kolonyayý unutma.
-Abi ben Ramazan davulcusu da deðilim.
-Eee nesin o zaman...Kazýk kadar adam mendil toplamaya mý geldin?

Ah Abdürrezzak abim ah..Hâla mendil verir çocuklara. Oysa bu gekenek unutulalý neredeyse elli sene oldu.

-Abi ben Sami...Karþý komþunuz.
-Aaaaa Sami’ymiþ..Gel içeri komþum gel..Ya kusura bakma...Yaþlýlýk iþte.

Eyvah ki eyvah...Abdürrezzak abim bu kadar bunadýysa var sen bir de bunun anasýný düþün...Gözünü sevem Nurhayat Abla...’ Samiiii..Sana hayýrlý bir kýsmet buldum filan deyip de kaynananý...Aman Ya Rabbim kabus gibi bir þey.’

Neyse içeri geçtim. Nurhayat ablamýn titrek elleriyle getirip yarýsýný yeni aldýðým bayramlýk pantolonuma döktüðü kahveyi yudumlamaya baþladým.

Nurhayat abla manalý bir bakýþ attýktan sonra sordu:
-Dua ettin mi?
-Etmez miyim abla? Rabbim Arafat’ta, Mina’da, Müzdelife’de edilen dualarýn zümresine ilhak eylesin inþallah.

Abdürrezzak eniþte söze girdi:

-Ben gidemedim valla...Dün akþam nöbetteydim de? Sabaha kadar gözümü kýrpmadým.

Nöbet mi? ’ Yahu eniþte asker, polis, güvenlik görevlisi deðilsin ne nöbeti’

-Hayýrdýr abi ne nöbeti bu? Hem de bu yaþta?
-Ya annem...Malum peder, terk-i âlem-i âyal eyleyüp dâr-ü fenadan, dâr-ü bekâya avdet eyleyince tamamen yalnýz kaldý.

Yani efendim Abdürrezzak Eniþte diyor ki: ’ Babam ölünce annem tamamen yalnýz kaldý.’

-Abi o da gideymiþ madem. Ne diye buralarda oyalanýp duruyor ki?

Gayrý ihtiyari çýktý bu cümleler aðzýmdan ya iyi ki eniþte anlamadý.

-Teþekkür ederim...Ben de senin gelmiþine, geçmiþine rahmet diliyorum Samiciðim. Anlayacaðýn benim biraderle nöbetleþe annemin yanýnda kalýyoruz her gün.
-Ne güzel...Hayýrlý evlat dediðin böyle olur iþte.

Nurhayat ablam atýldý:

-Nöbet devir teslim töreni bile yapýyorlar.
-Nasýl yani? Askerdeki gibi mi?

’Aynen ’ Dedi Nurhayat Ablam ve komidinin gözünden bir kaðýt çýkarýp üç defa öpüp baþýna koyduktan sonra tane tane okumaya baþladý:

’ Kardeþim, Mukaddes anamýzýn nöbet sýrasý sende. Rengi biraz solmuþtur idare ediver yaþlýlýk. Gözleri görmese de, kulaðý duymasa da, diþleri takma, saçlarý kakma olsa da o bize babamýzýn yadigarýdýr. Bu büyük emaneti sana teslim ediyorum. Ona Ýyi bak..Bi sakata gelmesin...Ben nasýl ki senden eksiksiz gediksiz teslim aldýysam aynen eksiksiz gediksiz teslim ettiðimin iþareti olarak anamýzý öpüyor ve teslim ediyorum. Gramýnda bir eksiklik olursa dünyayý baþýna yýkarým ona göre...Haydi kutlu ve uðurlu olsun. ’

Abdürrezzak abiye baktým..Baþýyla ’ Aynen ’ iþareti yaptý ve konuþtu.

-Kardeþim Abdülgaffar ile her gün yaparýz bu töreni. Önce annemi tartarýz kantarda. Mutlaka bir önceki gün kaç kilo, kaç gram gelmiþse ertesi gün de ayný aðýrlýkta olmalýdýr. Fazlasý olabilir ama eksiði asla.
-Harikasýnýz abi. Ama sizin için yorucu oluyordur.
-Haklýsýn...O bakýmdan da hayýrlý bir nasip bakýyoruz.
-Allah yardýmcýnýz olsun..Zor iþ.
-Haklýsýn..Bu devirde nerede öyle eline kadýn eli deðmemiþ erkek?

Eyvah eyvahhh..Nurhayat Ablam fena halde bana bakýyor. Durumu kurtarmak lazým. ’Abla benim elime kadýn eli deðdi’ Diyecem bu sefer de Abdürrezzak eniþte kýllanacak. Hay Allah’ým ya.

Nurhayat Ablam da söze karýþtý.

-Ayný zamanda helal süt emmiþ biri olmasý lazým.

Gözleri hâla manalý manalý bana bakýyor. Olamaz yaaa..Yine mi ben?

-Ya Abdürrezzak abi sen daha iyi bilirsin. Pastörize edilmiþ sütler helal süt sayýlmaz deðil mi? Biz hep onunla beslenmiþtik de.
-Yooo..Neden helal sayýlmasýnmýþ. Bal gibi de helaldir.

’Yahu etme..Görmüyor musun ananý bana kakalayacak’ Diye baðýrmamak için kendimi zor tutuyorum.

-Abi bayram ziyareti kýsa olurmuþ. Ben kalksam ha?

Nurhayat abla kolumdan tuttu.

-Yahu dur. Bak aklýma ne geldi. Hani diyorum ki sen...
-Abla Allahýný seversen..Bak ölümü öp.
-Yahu ne telaþ ediyorsun? Diyordum ki sen ön ayak olsan da cami cemaatinden birini ayarlasak.
-Öf be abla...Yüreðimi aðzýma getirdin.

Neyse efendim kendimi can havliyle dýþarý atmaya çalýþýrken kulaðýma eðilerek fýsýldadý ablam.

-Seni hýnzýr seniiii... Hadi iyisin yine iyisin..Oldu bu iþ.

Yuttuk mu hapý? Hem de draje draje deðil tüm kutusuyla.