Teslim ol teslim ol:
Güneşin sevecen gülüşüne yakalan
ansızın
Sergüzeşt hecelerle kolla sırtını
Aşkın fermanını yazacaksan
Önce teslim et yüreğindeki aydınlığı
evrene
Dibi tutan yanıkların pervazında
yanıyorsa yüreğin misal
Sancılı bir ölümse başa döndüğün her
gece
Kekremsi yalnızlığın varsın yükselt
çıtasını
Erişilmezliğin büyüsünde varsın
büyüme.
Gizlendiğin kadar da gizle aşkın
veryansını
Göğün endamlı hacmine ek düşlerini
Ekle güne sözcüklerini
Varsın hüzün olsun mazindeki esinti:
Ah, yüreğim, yetmedi mi uzak kaldığın
kendine?
Her d/okunduğunda yalnızlığa
Çaresizlik bitiverdi işte:
Edası mı ömrün?
Sedası mı bilinmezin?
Sevdiğin kadar evreni
Sevecen bir gülüşü hak etmedi mi
içindeki çocuk
Başı dik olsa da yaralı mihrabında
gecenin
Başını okşa azıcık da olsa varsın
Kendine sevdalan hiç değilse bir kere.
Biteviye sevip de süpürdükleri değil
miydi ayak izin?
İz bırakacaksan teslim et düşlerini
yediemine.
Yediverenlerdensin madem
Ne olmuş ki matemine düşkünlüğün?
Hazzı sevginin
Kimi insanın hazmedemediği şunca
içtenliğin…
Gönlündeki surelerdir bil bunu
Seni yakın kılan Rabbine
Varsın çevirsin başını nursuz
suretler
Sen, sevdiğin kadar mutlusun
Baş veren umuda yapış sıkı sıkıya
Sıkılsan da zaman zaman
Sinende sakladığın gülücüklerini
boşalt çevrene.
Bir kere olsun bak aynaya
Sevdiğin kadar kendini gülecektir de
ayna sana.
İçsel yolculuğun ve telaşın
Yana yakıla sevenlerden olmadın madem
Teslim et hakkını sevginin:
Koştuğun kadar Rabbine
Bir kere de koş ve kucakla kendini:
Hani, dün gibi
Dündeki yangını devam ettir kendini
sevdikçe
Sevmek yanmaktır
Tıpkı yazgın gibi
Tıpkı yazmaya doymadığın şu kalemin
de fendi
Yendi bak içindeki elemi.
Başın nasıl ki dimdik bir ömür
Diklendiğin kadar yalana ve iblise
Tortusu kalmaz işte sevginin
İçinde büyüyen o büyülü dünya
Büyümeyi reddettin madem bir kere
Varsın sadece büyüt sevgini
Büyümediğin kadar mutlusun
Olabildiğin kadar da masum
Huzurun ta kendisi saklı içinde ve
Rabbinde.
İşte bağdaş kurduğun şu gök kubbe
Nazlanmadan teslim et hakkını
sevginin
İçindeki poyrazı da dindir ara sıra
Meltemin kollarına seril asla matemin
değil
Merhemindir sevgi
Elbet sevdikçe daha çok sevdikçe
içindeki iklimi
Bir güne kaç mevsim sığıyorsa
Sen de sığamazken yere göğe…
Görüyorum işte görüyorum gözlerinin
içinin güldüğünü
Belki de adındaki sunumdur seni sana
sunan
Unutulduğun ne ki Rabbin seni
unutmadıktan sonra?
Varsın unut sen de unutanları
Ve umut teknende salın asla da
alınmadan
Saydığın kadar dön başa
Döndüğün kadar etrafında ufkun
Semazen yüreğinde saklandığın ve
sakladığın…
Teyelle düşlerini
Tininde saklı asalet ve hasret ile
Dikiş tutmasan da dünya denen
teranede
Dilemması ömrün
Ne de olsa vardır bir yarını
yaşadığın günün…