Manolyam
Ah kokulu çiçeğim manolyam
Açılsın ak göğsünde
Hep beyaz açılsın
Kırmızı açılmasın kan kırmızısı
Ürkütür kan beni göremem öyle seni
Mahcubiyetimde açarım kırmızı dersem
Aç kırmızı kırmızı aç
Ben batakta sana bakan
Ben baktıkça sen ol hep açan
Yoksa batarım
Sana baktıkça uzanır bana elin
Uzatma elini
Benimle batarsın
Ah manolyam
Çiçeğim
Ürker yüreğin beni mahzun görünce
Gözlerindeki endişeyi görünce
İri
iri yağar
şimdi
yağmur
Çıkarım bataklığımda
bir sel ile
Sel seni alır götürür mü
Yağmasın yağmur
Sen kal
Ben kalayım bataklığımda
Sen aç gülleri ak koynunda
Uzaklardayız
Ah bir yaklaşabilsek birbirimize
Ben karaya çıkarken sen batağa
batma
Kalalım yerimizde
Bu bakışınla
kokun
Bana yeter
Hep seni sevmeliyim
Gölgen düşünce
üstüme
Bir serinlik huzur doğar
içime
Sana bunu anlatamam
Bak gözlerime anlarsın
Çıkarır beni aydınlığa
Bir odada olsaydım
Kapı çalsaydı
Gelen sen olsaydın
Belki bana naz yapacaksın
Yorgunum diyeceksin
Saracağım
seni kollarıma
Kollarım ne kadar mesut ki seni saracak
Zaman seni bana
Beni sana gönderdi
Karşı
karşıyayız işte
Ben bataklıkta
Sen karşımda
açan bir çiçek
Bir manolya çiçeğim
Issızlığıma
bir ses oldun açtın
Açtır ak sinende solmasın koklayayım
Bir kelebek olsam uçsam konsam kanatlarına
O masum bakışlarınla beni karşılasan
Sen ve ben manolyam
Çiçeğim
Mehmet Aluç