Sorular Sizden Cevaplar Bende 4

Seri yazýma devam ediyorum bugün Fikret Dalým kýrýldý adlý okuyucum sormuþ. Felsefi düþüncede sorular cevaplardan daha önemlidir eyvallah doðrudur. Öyle ise verilen cevaplar son ve kesin cevaplar deðil ise kesin cevap nerededir, bir köþede saklanmýþ bulunmayý mý bekliyor! Sorunun cevabý vardýr ve cevap verilmiþtir, neye göre kesin cevap deðildir ve olamaz? Bundan dolayý bu sorulara cevap arayýþý her zaman kesintisiz devam eder ise ömrümüz soru sormak cevabýný bulmakla mý geçecek? Verilen cevap yok bu deðil diyerek ret ederek aramaya devam ederken ta ilk baþta bu deðil dediðimizi cevaba ulaþýrken bunca zaman böylesine gereksiz aramakla, zamaný gerekli olanla ilgilenmeden boþa mý geçecek? Mesela 2 kere 2  = 4 eder cevabý ise daha bunun baþka cevabýný nerede ne nasýl neye göre cevap deðil diyerek arayacaðýz? Toplumun yararýna olan cevap varken, neden onun bunun peþinde baþka gereksiz cevaplar peþinde koþalým ki?

CEVABIM

Anladýðým kadarýyla siz Refleksif bilgiyi sorgulayan sonra insanýn kendi zihnine sonrasýnda ÝÇ GÜDÜSÜNEL dönüþle anlamlar çýkarmasýna, kendisine dönerek anlamasýndan ayný cevabýn yanlýþ olabileceði gerçeðiyle kýsýr döngü içinde ha bire ayný cevabý aramasýndan söz ediyorsunuz. Bence her zaman içimizden yola çýkarak tekrar içimize dönerek kendimizi hayatýmýzý sorgulayarak yaþamalýyýz. Sanýyorum siz doðru olan bulunduktan sonra içsel yolculukla baþka cevabý olabilir mi buna doðru yola çýkýp doðruluðuna kani olduktan sonra, baþka cevabýný aramaya ne gerek var diyorsunuz, haklýsýnýz, lakin felsefi yaþamda, Felsefecinin bu yolda olduðunu ispatlamak ve arayýþ içinde olduðunu ispatlamasý bakýmýndan birçok cevabýn aranmasý veya bana göre bir cevap varsa ikinci üçüncü cevaba ne gerek vardýr diyerek, sizin gibi düþündüðüm kesin. Bence sanýrsam soruyu daha deðiþik bakýþ açýsýyla anlamaya yönelik bir çalýþmayla sonuçta ayný cevaba doðru yolculuk da diyebiliriz buna, kendince anlamak buna çözüm bulmak adýna araþtýrmaya devam etmek bunun önemine vurgu için deðiþik cevaplar aramak her zaman iyidir, lakin fazlasý da zararlýdýr. Sabah olur akþam olur,akþam olur sabah olur, bunu neden öðle vaktinde akþam olmuyor diyerek peþine düþerek cevaplar aramak beyhude bir arama olacaktýr. Lakin sabahýn ve akþamýn güzelliðini araþtýrmaya yönelik anlatýmlarý anlatmak aramak bulmak, hayatý sorgulamak dert varsa çaresi de vardýr mantýðýyla yol almak varken, neden dert var dert varda çaresi varken neden sadece çare yok diye aramak yerine, imtihan dünyasýndayýz, Rabbimiz böyle buyurmuþ diyerek baþka cevaplar aramak beyhude iþtir, zaten batýlý felsefeciler düþüncelerinin içinde Alemlerin Rabbini katmayarak, zaten yanlýþ yola girdiklerinden böylesine bocalamalarý normaldir kaçýnýlmazdýr. Ya da anlamayanlarýn ya da anlamayan Felsefecinin anlamak adýna yola çýkarak anlamayý bulmasýna yönelik yolculukta diyebiliriz lakin bu yolculukta bir cevap varsa diðerine gerekte yoktur beyhude bir arayýþtýr diyorum ben sizin. Belki de daha anlaþýlýr kýlmak adýna çalýþmada anlamayanlar için anlaþýlýr cümlelerle anlatmak olabilir lakin ayný yola çýkan cevabýn deðiþik manasýný bulmak beyhude bir arayýþtýr. Bence 2 KERE 2 = 4 ettiðine göre, neden dört eder, neden 3 etmesin bunun baþka izah yolu vardýr araþtýrýlmalý, döngüsel baðlamda yan baðlamda kýsýr döngüsel anlamýn çaprazýnýn yan baðlamýnda bir kopmasý sapmasý olabilir savýyla ben bunu bulacaðým diyerek 2 kere 2= 3 etmesinin ihtimalide olabilir araþtýrýlmalý denilmesine karþýyým sizin gibi.

Yorumlamak, deðiþ yorumlamak için mana anlam katmak için yorumlamaya karþý deðilim, bu anlamda deðiþik yorumlama olmalý lakin deðiþik cevaplarla vakti zamaný öldürmemeliyiz. Bir hikâye ile devam edeyim.

“Zamanýn birinde oldukça zengin olan bir kral yaþarmýþ. Fakat bu kral çok mutsuzmuþ. Çok uðraþsa da ne var ki asla mutlu olamýyormuþ.

 Ülkede bulunan bilge bir kiþiyi huzura çaðýrmýþ ve nasýl mutlu olabileceðini sormuþ. Bilge þöyle cevap vermiþ:

 -Saygýdeðer kralým eðer mutsuzluktan tamamen kurtulmayý istiyorsanýz mutlu bir adam bulmanýz gerek. O adamýn gömleðini giydiðiniz zaman mutlu olursunuz.

 Bunu duyan kral hemen adamlarýna emir vermiþ ve ülkede mutlu bir adam bulmalarýný istemiþ. Adamlarý aramýþ taramýþ fakat mutlu bir adam bulamamýþ. Hepsinin kendince dertleri ve mutsuzluklarý varmýþ. Adamlar mutlu bir adam bulamadan saraya dönerlerken oldukça eski bir kulübeden þöyle dua edildiðini iþitmiþler:

 -Allah'ým þükürler olsun bugünde karným doydu, saðlýðýmda pek yerinde, þimdiye kadar hep rýzkýmý verdin bu dünya da benden mutlusu yok.

 Bunu duyan kralýn adamlarý mutlu birini bulduklarý için oldukça sevinmiþler. Hemen adamýn gömleðini almalýyýz ve krala götürmeliyiz diye düþünmüþler. Ancak kulübeye girdikleri zaman adamýn üzerinde bir gömlek bile olmadýðýnýn farkýna varmýþlar.

 Hayat devam ederken insanlar her zaman mutluluðu ararlar. Sahip olduklarýyla yetinmeyip her zaman daha fazlasýný isteyen kiþiler ise asla mutlu olamaz. Mutluluðu kendi içinde arayan kiþiler her zaman mutlu olur.”

Þimdi kralýn mutlu olmasý için bir gömlek bulunarak giydirilseydi kral belki mutlu olacaktý denilmesi yerine Kral yetinmesini bilseydi de mutlu olacaktý. Mutluluk paylaþýlarak çoðalýr insandan insana geçer. Ýnsandan insana, elbise ile geçmez ki? Þimdi bu baðlamda elbise aramak yerine, krala yetinmesini varlýðýndan fakir insanlara daðýtmasý gerektiði söylenilseydi yeterdi zaten, yani boþ yere gömlek aramaya gerekte yok, konu biraz daðýldý yapýsý itibarýyla, umarým anlata bilmiþ ve anlamýþýmdýr. Sevdiðim bir hikâye ile bugün son verelim yazýmýza.

Tevazu Üzerine Hikâye

“Adamýn biri kötü yoldan para elde eder ve bir inek alýr. Daha sonra bundan çok piþman olur ve bunu iyi bir þeye çevirmek için bu ineði Hacý Bektaþi Veli'nin dergahýna baðýþlamayý düþünür. Dergahlar o zamanlar aþ evi þeklinde de kullanýlan yerlerdi.

 Adam Hacý Bektaþi Veli'nin dergahýna gider ve olanlarý anlatýr. Ýneði dergâha baðýþlamak istediðini söyler. Hacý Bektaþi Veli helal olmadýðýný söyleyerek kurbaný istemez.

 Bunu duyan adam ineðini alýr ve Mevlevi dergahýna gider. Ayný þeyleri Mevlâna’ya da anlatýr. Mevlâna ise büyük bir hoþgörü ile ineði kabul eder. Adam durumu Hacý Bektaþi Veli'ye de anlattýðýný. Fakat onun ineði kabul etmediðini söyler. Bunun üzerine Mevlâna þöyle yanýt verir.

 -Biz karga isek Hacý Bektaþi Veli þahindir. Bizim konduðumuz leþe o konmaz. Bu nedenle de biz bu hediyeyi kabul etsek de o kabul etmez.

 Adam bunun üzerine tekrar Hacý Bektaþi Veli'nin dergahýna gider. Durumu anlatýr. Kendisinin kabul etmediði ineði Mevlâna’nýn kabul ettiðini söyler. Hacý Bektaþi Veli ise þöyle yanýt verir:

 -Bizim gönlümüz su birikintisi iken Mevlâna’nýn ki bir okyanustur. Bu sebeple bir damla ile bizim gönlümüz kirlenir fakat onun gönlü kirlenmez. Bu sebeple Mevlâna senin hediyeni kabul etti der.”

Mehmet Aluç