Online Üye
Online Ziyaretçi
...
.
15 Temmuz darbesi 2016 yılında gerçekleştiğinde, sanki bir korku filmi izler gibiydim, Ta ki, Ölenlere şahit olduğumuzda, selalar okunduğunu duyduğumuzda, uçaklar bombalar yağdırdığında… Kabusun gerçek olduğunu anlamıştık. Acı bir şaşkınlık, kalplerimiz uzun süre niçinlerle yanmış ve kavrulmuştu…Tıpkı şimdi ki yanan orman yangınları gibi…Yine gönlümüz yanıyor, yine bunu kim yapar diye acı çekiyoruz. Orman yanan her yerde aynı acı, ağaçlarda çıtırdayan feryatlar… Yanan her şey cehennem alevleriyle ölüyor! Allah korusun insan cehennemde sonsuza kadar yansa, dirilse yine yansa üstelik bunu hep hissetse nasıl dayanır ki… Ben bu yangını görürken bile dayanamazken!
Hayatta kalanda ise Türklüğün geleneklerini hatırlatan öyle hikayeler hislerinde yaşıyor ki; yakın zamanda ölen kardeşinden hatıra kalmış iki tavşanını dumandan kurtaran ve kurtulduğuna çocuklar gibi sevinenler gibi… Bir keçi yavrusunun o azgın yangından kurtulmasına mucize gözüyle bakanlar gibi… Yine yangını söndürmek uğruna şehit olanlar gibi… İstiklal harbinde cepheye mermi taşıyan Fatma Bacının torunu kızlarımız yangın söndürme hortumunu var gücüyle taşımaları gibi… Manzara çetin, bu yangından kurtulmak için mücadele ederken hikayelerde öyle çok ki…
Çamların sesi kalbimde acının sesi oluyor. Yangını söndürseler, ardından başka yerde yeni yangınlar ve aynı manzaralar devam ediyor, manzara dayanılacak gibi değil… Bu millet her acının içinde yeniden birbirine bağlanır, küsler barışır, siyaset sona erer, vatanı kurtarmaya yan yana koşarlar. Bir varsayıma göre kirli emellerin olduğu ön yargısıyla diyorum ki, bu millete bu acıyla ders vereceklerse, yıldıracaklarsa… Asla da emellerine kavuşamayacaklar. Biz millet olarak acının içinde bir oluruz, diri oluruz, ölürken yeniden yeşerir ve doğarız. Düşmana asla fırsat vermeyiz de.
Sanki, ormanları yakmakla ekolojik bir darbe girişiminde bulunur gibiler. Ormanlar yanarsa, vatan elden gidecekmiş imajı çizerler. Ama yanılıyorlar. Vatan dimdik ayakta, açılan yarayı tedavi edecek birlik, beraberlik ve tek yürekle bu acımasız yangınla mücadele ediyoruz, edeceğiz de… Gönlümüz acıyor ama tek yürek oluşumuzla dimdik ayaktayız. Kötünün, zaliminin, teröristin sonu belli… Yaktıklarından geriye kalan kül ile daha da kararan çıkmazlarında boğulacaklar. Bu şerden bize düşen hayır, tek yürek oluşumuz. Aydınlık ve güzel bir geleceğe yeniden yeşeren ormanlarımızla kavuşmuş olacağız. Hepimize geçmiş olsun. Kalbim çok acıyor, çok…
Saffet Kuramaz