.
.
Hayatın içinde başka hayat aramak boşuna
Seni tanıyan olmazsa kim olacak sana kefil?
Nefsinin peşinde koşman gitse de her an hoşuna
Bedeli acı verirken kim kurtarır seni sefil?
Tadı hoş şerbettir, zehir iner boğazdan kolayca
Lakin aheste aheste deşer kalbi her olayda!
Düşmüşü görseler böyle, yaparlar sorgu alayla
Yalnız başına kalır kim olursa her şeyden gafil…
Saf akan hayat suyunu düşünmeden bulandırır
Peşinden koşup durduğu gün gelirde usandırır
Kral olsa ona ne fayda, acı ile kıvrandırır
Helalliğini alan kim? Mezar yeri olur mahfil!
Olduğum gibi görünsem ne kaybederim yaşamda
Ölüme asla çare yok hem de bitmiyor tasamda
Yemekten, içmekten başka ahretten ne var masamda
Onlarda doyurmuyor, bırakıyor da sersefil!
Saffet Kuramaz