Toplayamadık
Açamadık !
Sakladık sözleri
gönül yastığının altına
Değerlenir
sandık çoğalır dedik yanıldık
Dağıtmak söylemek
içinmiş biz bilemedik
Toplayamadık
gönül dünyasını biz dağıldık
Kapat dediler
gönül kapısını yoksa üşürsün
Kapattık kapısını
tek kalınca itler saldırdı
Tek başına
kovamadık param parça ettiler
Açamadık kapısını
içinde tek başına kaldık
Gönlü kalabalık
etme dediler karışır içi dediler
Kalabalık
etmedik alay etti saldırdılar sevindiler
Kalabalığı
aradık kapı dışarı etmiştik gelmediler
Kalabalıksız
içimiz boş kaldı heyhat dolduramadık
Kendi türkünü
dinle diğerini dinleme dediler
Birlikte söylenen
evrenseldi türkülerimizi bitirdiler
Gecemize aydınlıktı
türkülerimiz karanlığa ittiler
Türkü ’süz
kaldık gönülden habersiz bizi ettiler
Sakın yürürken
etrafına bakma dediler oyaladılar
Oyalarken
bizde ne varsa alıp utanmadan gittiler
Gittiler de
geride bir eser bırakmadılar ezdiler
Etrafımıza
bakacak yüz bırakmadan hançerlediler
Toplayamadık
kırgınlıklarımızı içimize battıkça battı
Bulamadık
güzel sözleri içimiz yandıkça yandı
Açamadık gönül
kapısını tek başına içinde yaktı
Bir özürle
yola çıktık özür dileyeceklerimiz kaçtı
Mehmet
Aluç