YAKACIKTAN  BÝR  KESÝT

              Ahmet AYAZ

              Gaziantep Güneþ Gazetesi 6 Temmuz 2021

             ……………………………………………..

       Bugün sizlere Yakacýk Köyünden bir kesit sunmak istiyorum. Acýsý ile tatlýsý ile beni tam 25 yýl baðrýnda besleyen Yakacýk Köyünü çok seviyorum. Köyün tamamý ile dostluk ve akrabalýk baðým var, Kendi adýma bir tek dikili aðacým kalmasa da, bir avuç topraðým kalmasa da, o köydeki hatýralarým bana yetiyor, ve artýyor.

       Yakacýk (Zýramba) Köyü Oðuzeli’nin 7  Km. güneyinde üzerinden 4 tane akarsu geçen sulak bir köydür. Sebze, meyve ve tahýl üreten bir köydür. Yakacýk Köyüne Ýlkokul 1952-1953 yýlýnda öðretime açýlmýþtýr. Ben ilk öðrencisiyim. Fakat ilkokul açýlmadan çeyrek asýr önce devlet adamý yetiþtiren bir köydür,   Örnek verecek olursak 1960 yýlýnda emekli olan Albay Osman Þahin, Mimar Mühendis Ýlhan  Yazgan gibileri. Zekeriya Erçin kara düzende olsa þiir yazardý. Âþýk Ramazan Ýnci, ilticaden aþýk tarzýnda þiir söylermiþ. Ben þiirlerini baþkalarýnýn aðzýndan dinledim, ama yaþadýðý yýllara yetiþemedim. Köyde radyo televizyon yok iken, köy otobüsüne sipariþ verip günlük gazete okurdu. Batallý Mehmet Özdemir amca. Türk romanlarýný, Türk þiirlerini ve þairlerini ben  onun sayesinde tanýdým.  Ýlk okul çaðlarýmda.

       1950 li yýllarýnda Mahmut Kurt (Kara Mahmut) Arap harflerini bilirdi ama, latin alfabesini bildiðini bilemiyorum. Çünkü o zamanlarda ben çocuk yaþta idim. Pir Sultandan, Pir Sultanýn þiirlerinden, söz ederdi. Cuma Yazgan Fuzuliden söz eder, Fuzulinin þiirlerini ezberden okurdu. Cuma Yazgan ile Mehmet Özkan (Mamuþ Hoca) ya Arap harflerini Zekeriya Hocanýn kýz kardeþi Leyla Yazgan öðretmiþtir. Leyla Yazgan’ýn iki oðlu Hasan  ile Ýlhan Yazgan Mimar Mühendistir ve hala hayattalar

       Köyde okul da yok, okumuþ insan sayýsý da ancak yüzde bir iken, Babam Halaf Ayaz 1943  ile 1947  tarihleri arasýnda askerde, bölük yazýcýsý imiþ. Babam Kur’aný kerimi de çok iyi bilen birisiydi. Kimden öðrenmiþ, nasýl öðrenmiþ benim için merak konusu olduysa da, sað iken kendisinden soramadým. Ancak Müslüm Bozgeyikten öðrenmiþ olabilir diye düþünüyorum. Her ikisi de ebediyete göç etmiþlerdir. Ben bütün ölmüþlerimize buradan rahmet diliyorum.

       Babam 1947 tarihinde askerden geldiðinde, köye bir müfettiþ gelmiþ. Köyde Cuma Çanak (Çete Cuma) Cuma Yazgan (Havacý Cuma) Birisi de Babam Halaf Ayaz. Çarko Halaf. Bu üç kiþiyi seçmiþ. Bunlar Adana Bahçede bir süre eðitildikten sonra, eðitmen  olarak köylere gönderileceklermiþ. Onlarýn baþarýlý olanlarý daha sonra öðretmen kadrosuna geçmiþler. Bahse konu eðitmenliðe 3 kiþiden birisi gitmemiþ.

         O zamanlar köyün okur yazarlarý Zekeriya Erçin, Baki Kont, Abit Çanak, Müslüm Bozgeyik, Halaf Ayaz. Bunlar hem yeni yazýyý, hem Arap harflerini bilen insanlardýr. Dedem Hasan Þahin, Cuma Þahinler, Mahmut Kurt. Bunlar Arap harflerini bilirlerdi. Latin Alfabesini bilmezlerdi. Ahmet Ýspir (Ahmey Kiya) Yeni yazýyý bilir, Arap Harflerini bilmezdi.

       Günümüzde Yakacýk (Zýramba) köyünü sosyal konuda inceleyecek olursak, Devletin bütün üst kademesinde devlet adamlarýný görürsünüz, duyarsýnýz... Örnek verecek olursak, Asker, Polis, Doktor, Hakim, Eðitimci, Profosör, Banka Müdürü, Genel Ýdari Hizmetlerde Ýdareci gibi insanlar mevcutturlar..

       Saygýdeðer okurlarým, Yakacýk Köyünü böyle sohbet köþemde bir iki sayfaya sýðdýrmak mümkün deðil. Ben yýllar öncesinde Yöre Dergisinde Yakacýk Köyünün resmini, okul çocuklarýnýn okul önünde resimlerini kuþe kaðýda basýlmýþ dergilere de yazmýþtým.. Zaman zaman yine yazýyorum, yazmaya da devam edeceðim, inþallah yaþadýkça. Yakacýk ile ilgili sayýsýz þiirlerim var. Yakacýk Köyünü sevenler, gerekse kitaplarda, gerekse sosyal medyada bulup okurlar. Ben burada yakacýk köyüne ve okurlarýma sonsuz selamlar ve saygýlarýmý sunuyorum.