Online Üye
Online Ziyaretçi
.
.
.
Yaz dedi kalemim acılar sardı
Nisan yağmurları gözümde ağıt
Aşk yarasıydı bu derince yardı
Kalp kırıklıkları soldurdu kâğıt!
Beklenti tayfunu kırmış dalımı
Dehşetli acıyla yapmış çalımı
Karşımda mum titrer görmüş halimi
Sanki kabirdeyim duyulmaz feryat!
Canlanır gözümde ömürlük mazi
Ne âlimler saydım mesela Râzî
Ne zalimler duydum en sonki Nazi
Kimisinde öğüt, kimisi cellat!
Her an sömürdüler bıraktılar aç
Her an emrettiler, başlarında taç
Aradım derdime durmadan ilaç
Asla bulamadım yaşadım zillet!
Kalbimde tayfunun esintisi nar
Aşk sığınağıma bulamadım yar
Kalem bile şaşkın elindeyken çar
Direnir karşımda benden de inat!
Neden günah cazip hala bu yaşta
Ak düşündürmez mi sakalda, kaşta
Tövbe etmiyorsam atında taşta
Bu dünya felaket, ölüm hakikat!
Ben ne yaptığıma baktım sonunda
Doğruldum ihlasla İslam yönünde
Rabbime aşkımı yaktım sönünce
Okuyup yaşamak olmadı zahmet!
Rabbimdir tek dostum olsam da fakir
Ne istersem veren her şeye kadir
Rahatlarım yapsam dilimde zikir
Her hecesi huzur, ilaçtır ayet!
Saffet Kuramaz