Dünya son  rötuşunu yapar
Sevda taşıyan sineler dövünür  gecenin bir vaktinde
Secdelere mıhlanır alınlar ey rahman ve rahim diye
Yokluk var olur  varlıklar içinde  çırılçıplak
 
Dokunur gecenin bir vaktinde kelimeler sevda teline
Çoktan uykunun koynunda bulmuştur kendini hüzün
Beri yakada geceyi bir  sancı gibi sineye çeken şiir
Şimdi gece daha da  zifiri karanlık ve şirasız
 
Teline dokunulmaya gelmez  gecenin
Her şey sus pus olmuş  kuru bir bilgisayar tıkırtısı
Prangalar yüz bulmuş tenden ayrılmak istemez
Yürek bu desem ilk elden vurulur sana
 
İnsan  düz yollarda  hoyratça bir hayatın koynunda
Zannı bir sevgili gibi büyütür  en olmadık anlarda
Şiir susar şiir  yıldızlara uzanır  elleri  yed-i Beyza
Şimdi dudaklarında dua şiirin alınlar yüce Mevla da
 
Bir yanı titrer durur şiirin sol yanı mesela
Nöbetler uzar da da uzar  fecri sadık nerede?
Nerede  şiiri bir yumak gibi yüreğine basacaklar
Nerede ? nöbetler uzar fecri sadık nerede?
 
Gece yüreği içine çeker yürek geceyi
Sokaklar sessiz mi sessiz  sevda uyku koynunda
Şiir elleri yüreğinde  gözleri namluda
Şiir  bir secdelik vaktin pusularında
Şimdi gece daha da  zifiri karanlık ve şirasız…



müslüm tekaltun      
 

 

 

 

 

 

 

( Son Rötuş başlıklı yazı m tekaltun tarafından 16.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.