Şiirin hikâyesi…
Bayram.
Aslında umudun ve sevginin ve
dostluğun eşlik ettiği her gün her an, bayramın ta kendisi.
Umudumu ne zaman yitirsem hâsıl olan
o İlahi Dokunuş elbet vesile olan güzellikler ve güzel insanlar…
Çok değerli Mehmet Fikret ağabeyim ve
Sami Hocamın ve de sevgili Aslıhan Hanımın da eşliğinde yaptıkları değerli
yorumlar sayesinde her şey bir anda başka bir renge dönüştü hayat başka bir
anlam kazandı.
Evet, ben sizlere çok şey borçluyum.
Bayramın güzelliğine yeni yeni
vakıfım.
Mahzun bir renk olmak değildi
isteğim, müşküle düştüğüm her çeyreğinde ömrün, ihya edilesi sözcüklerden
dökülendi düşen payıma…
Ayracı günün
Yüz sürdüğüm endamlı iklim
Körse gözleri sözcüklerin
Bir çengeldi bazen taktığım
Ya da şapkası harfin
Şifa niyetine yazılası bir şiirden
Arda kalan geride
Aslında varlığımdı düşen gözden
Yasımdı kimi zaman hor görülen
Yükümle çıktım yola.
Yüzümde sadece maviden bir boya
Elbet umudun rengiydi
Boca ettiğim yerkürenin sancılı
beyitleri
Titreyen sesi değildi hem
Ne yalnızlık yâd edilesi
Ne kibirli esintisi
Uzak coğrafyaların kanayan yarasına
Bandığım sabır ve dua
Elbet hicreti mevsimin
Kolay değildi hem yaşamanın şeceresi.
Pamuk ipliği ile bağlı olduğumdu
değildi de ömür
Tekelinde sevginin
Kardığım kadar zamanı
Kanıtlayabileceğim bir acı
Olmasa da zamanın direğini
Kıran o haşmetli rüzgâr
Bir ezan vakti duyulası hüzne
Eşlik eden umut ve sevgi
Göğün kopçasında takılı
Bir semazen gibi
Kanatlarıma doğan güneşin temkinli
ışığı
Elbet boca ettiğim kadar içimdeki her
rengi.
Alı al moru mor bir düşten çok öte
Kimi zaman düşsem de ikileme
Her yutkunduğumda göğsüme giren sancı
Ansızın yok olan o bitimsiz acı
Rahmetin tesellisi
Yanlışların yok saydığı çan eğrisi
Layığıyla sevdi mi insan
Rabıtası sözcüklerin
Kaynakçası elbet yüreğin pembe atlası
Aşmaksa engelleri
El uzattığım Rabbin tecelli ettiği.
Her zerrem her anım
Dolu dolu aşkın temkini ile
Rengin beyazı ve safı
Hali hazırda düşmekse aşka
Yâd edilesi mazinin temennisi
Elbet saklı tutmak içten gelen sesi
Bahşedilen bunca nimet
Sevdikçe değer katan ömre
Değer vermenin ertesi
Hükmeden kadere duyulası inancı
Bahşeden bir rüzgâr ki
Katıksız haşmeti benliğin
Sığındığım kadar Rabbin hikmetine.