Çocuk okul çağına geldiği zaman ilk sorduğumuz sorulardan bir tanesidir.
-Yavrum! büyüyünce ne olacaksın?
-Dokdur olacan Buba.
Aynı soru okula başladığında öğretmeni tarafından da sorulur.
-Büyüyünce ne olacaksınız çocuklar?
-Pilot olacağız, öğretmen olacağız, mühendis olacağız, hakim olacağız ....
Hayaller gayet yüksek tutulur.Gün gelir, devran döner herkes bir mesleğe kapağı atar.Bizler geçmişte bir meslek sahibi olduğumuz zaman bütün sorunların biteceğini zannederiz.Halbuki esas sorunlar bu noktadan sonra başlar.Öğretmen olduğunuz zaman önünüze bir kucak kitap atarlar, "Bunları okutacaksın" derler.Hakim olduğunuz zaman önünüze bir kanun kitabı atarlar "Bununla karar vereceksin" derler.İmam olduğunuz zaman önünüze bir hutbe metni koyarlar "Bunu okuyacaksın" derler.İşte o zaman sistemin bir parçası olduğunuzu anlarsınız.Öğretmene verilen kitaplar, hakime veriler kitap, imama verilen hutbe aslında sistemin baronları tarafından yazılmıştır.
Hakim olduysanız 10 liralık tiner parası için kapkaççılık yapan bir çocuğu içeri atmak zorundasınız.
Avukat olduysanız %100 suçlu olduğunuz birini çatır çatır savunmanız lazım.(Ağaların buna ihtiyacı var)
Ormancı olduysanız sobasını yakmaya çalışan bir köylüyü mahkeme karşısına dikmek zorundasınız.
Zabıta olduysanız ekmek parası için uğraşan bir seyyar satıcıyı talan etmek zorundasınız.
Polis olduysanız hak arayan bir işçiyi tartaklamanız lazım.
"Biz neden bunları yapmak zorundayız" sorusunu sorduğunuz an sistem tarafından tokatı yersiniz.Çünkü bu işleri yapmak için sistemden para alıyorsunuz.
21. y.yılın curcunasında hepimiz özümüzü kaybettik.Çıkarlar uğruna vicdanımızı çürüttük.Sevgimizi, saygımızı ve muhabbetimizi hep çıkar üstüne kurduk.Çıkarılan kanunların her şeyi halledeceğini sandık.Okunan kitaplarla yüceleceğimizi zannettik.Yapılan camilerin insanlığı kurtaracağına inandık.Aslında bu sistemin bizi beslemesi hoşumuza gitti.Bunun karşılığında vidanımızı kaybettik.Bunun karşılığında insan olmayı kaybettik.Keşke çocuklarımız "İnsan olacağız" cevabını verseydi.
Değerli dostlarım! eğer bugün bir fatura ödüyorsak geçmişte yaptığımız yanlışların faturasıdır.Bunda kayıtsız şartsız hepimizin suçu var.Siz siz olun vicdanınızı çürütmeyin.O vicdan bizi her felaketten kurtaracaktır."Kurtlar Arasında" filminde olduğu gibi, "Bir yoksul çocuğa katırdan buğday çuvalını atmak zorunda kalacağız".Eğer vicdanımız çalışıyorsa "Yedinci Koğuş Mucizesi" filminde olduğu gibi "Mahkumiyetimize rağmen tüm yasaları çiğneyerek ve ölümü göze alarak bir çocuğu babasına kavuşturmak zorunda kalacağız"
Tüm olumsuzluklara rağmen, sistemin tüm çürümüşlüğüne rağmen biz yine "Nimri Baba"yı dinleyelim.Bütün her şeyimizi "İNSAN" üzerine kuralım.Her günümüzün bayram olması dileğiyle...
