Ilgýt Esen Yalnýzlýðým Bana Yeter

Dilimdeki bir feryatsa hatýralar,

Hatýrlamaya ne gerek var

Göçmen kuþlar gibi uçmuyorsa

Gönlümün gökyüzünde ufuklara

Varmýyorsa terk eden sevgilinin kapýsýna telaþlarýmla

Aðýtlarým serenadýyla beni ona anlatmýyorsa hatýralar

Ben böyle garip ve muzdarip hep kalacaksam

Bir güneþ gibi doðmuyorsa gönüllerin þehrinde

Hatýralara hiç gerek yok

Kanýyorsa hala yaram kýrk yerinde

Kýrk dikiþ atacak o yârim yoksa yanýmda

Býrakýn kanasýn yaram kýrk yerinden

Bir kum tanesi kadar gönülde yer kaplamýyorsa hatýralar

Hatýrlamaya özlemeye ne gerek var ki

Sukuta yatmýþsa giden gibi

Üstüme örtülen bir yorgan gibi ýsýtmýyorsa

Yeni bir baþlangýcýn kapýsýný açmýyorsa

Kapalý kalsýn kapýsý bir daha açýlmasýn gönlümün yüzüne

Avuçlarýmda hýçkýrýklarýmla gözyaþý hep olacaksa

Geride kalan hiçbir þey de olmasýn artýk

Yolda olmasýn güzergâhýmda olmasýn

Ilgýt esen yalnýzlýðým bana yeter

Mehmet Aluç