Gece uzun kasvetli
Geçmek bilmiyor sabaha ermiyor
Duvardaki saatin tıkırtısı
Kemirgen gibi tırmalıyor kulağımı
Durmadan sesi

Beden olduğu yerde
Akıl düşünceler diyarında
Dolaşıp duruyor
Biraz geleceği biraz da geçmişi
Mürekepsiz bir kalem gibi
Kelimelere döküyor görünmeyen kağıt üzerinde

Gündüzleri uykuda olan
Ne varsa uyanı veriyor
Saat geçince gece yarısını
Sessiz ve dilsiz
Dokunulmayan görüntüsüyle
Bir film şeridi gibi canlanıyor
Uykuya hasret kalan gözlerimde

Kurtulamadım ömrümce üç beş nöbetlerinde
Avutum durdum kendimi
Ya yalnızlık dizelerinde 
( Takvim Yaprakları Solmuş Güz Gibi başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 17.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.